KNSB wedstrijd LSG 6 – Schaakmat Westland 2
Het was leuk schaken bij LSG in Leiden. Niet minder dan 7 teams van LSG speelden gelijktijdig in het denksportcentrum.
Wij werden direct al welkom geheten door Jan-Willen de Jong, die hier ook lid is en in het eerste speelt.
LSG 6 was de koploper in de KNSB 5e klasse. Schaakmat Westland was hier derde, maar had even veel wedstrijdpunten, ook 3 uit 2.
Op het eerste bord viel ook de eerste beslissing. Leo Duijvesteijn kreeg al na 23 zetten een remiseaanbod wat hij niet kon weigeren. Zijn tegenstander had niet gezien dat hij een volle pion kon winnen. Vanaf dat moment was Leo gelijk waarnemend teamleider. Al snel werd duidelijk dat er flink gebuffeld moest worden om hier een resultaat te behalen.
Aan bord 8 speelde Marcel Dijkshoorn zijn partij. Alleen zijn klok liep veel sneller dan die van zijn tegenstander. Het was dan ook de klok die hem besloot de dames te ruilen. Maar van ruilen komt huilen en voor Marcel betekende dit uithuilen ( 1½ – ½)
De volgende uitslag kwam van Ronald van Etten. Ronald verspeelde een pion maar had totaal geen compensatie. Met kunst en vliegwerk sleepte hij er toch een puntendeling uit (2 – 1)
Leno den Broeder kwam ook moeilijk te staan. Om niet snel te verliezen offerde hij een dame voor een toren en paard. Met een zeer verrassende loper zet creëerde hij een op het oog winnende stelling. Maar zijn tegenstander vond een antwoord en kon later het punt bijschrijven (3 – 1)
Henk van Ketel op bord 7 kreeg een pionnendoorbraak op de damevleugel te verwerken. Dat deed hij middels een aanval door het centrum. Dat leek onbegonnen werk, maar een tijdje later werd het remise door herhaling van zetten (3½ – 1½)
Dirk van Nieuwkerk op bord 6 was ook al snel in de problemen. ”Het zal niet zo lang meer duren” was zijn verwachting. Maar komt even later verrassend met zijn dame in de stelling en creëert gevaarlijke kansen. Krijgt 2 stukken voor een toren en de winst is aanstaande. Dirk heeft tijd genoeg dus daar hoefde hij zich geen zorgen over te maken. Nog èèn zet restte hem voor de tijdcontrole. Dirk ging er eens goed voor zitten en ging in diep gepeins. Schrok zich het apelazarus toen zijn tegenstander ineen zei: VLAG! (4½ – 1½)
Karg Brunner aan bord 5 was de voorlaatste. Zijn stellingen zijn voor de omstanders nooit te beoordelen. Altijd heel ingewikkeld, zo ook hier. Na de eerste tijdcontrole nam hij wijselijk goed de tijd om uit te rekenen hoe hier een halfje te behalen zou zijn. Maar uiteindelijk slaagde hij daar in (5 – 2)
Als laatste was Johan ‘t Hart nog bezig. Hij had al snel een pion verspeeld maar had wel compensatie. Die compensatie verdampte evenwel snel en hij kwam een stuk achter voor een pion. Die pion werd wel een vrijpion en die gaf zo veel dreiging dat Johan er zowaar nog een remise uit sleepte (5½ – 2½)
En zo moesten wij na een leuke middag schaken helaas met een nederlaag weer terug naar het Westland.
auteur: Leo Duijvesteijn