Wedstrijdverslag Schaakmat Westland 2 – LSG 5.
In de laatste ronde van de KNSB competitie speelde we in de klasse 4H thuis tegen LSG 5. LSG kwam met een pittig team naar de Lier. Met een gemiddelde rating van ruim 200 punten meer dan onze spelers was een moeilijke middag te verwachten.Aan bord 1 met zwart Johan ‘t Hart. Met de zwarte stukken koos ik voor het Wolga gambiet. Mijn tegenstander was uitstekend op de hoogte van de theorie, zodat hij met licht voordeel uit de opening kwam. Via een combinatie kon ik de geïnvesteerde pion weer terugveroveren, met als gevolg een gedekte vrijpion op de c lijn, tegenover een vrijpion van mijn tegenstander op de a lijn. De rest van de partij speelde laatstgenoemde pion een hoofdrol. Ik kwam zoals gebruikelijk in tijdnood en later bleek dat ik een goede voortzetting had gemist met beslissend voordeel. Na de tijdscontrole werd de druk op mijn stelling per zet opgevoerd, maar bezwijken deed ik niet. Uiteindelijk kon ik eeuwig schaak bereiken en werden zodoende de punten gedeeld.
Aan bord 2 met wit Jan van der Heiden. We speelde een opening die mij vaag bekend was en waarin ik wonderwel goed uitkwam. Met in mijn ogen zeker een gelijkwaardige stelling (dit was ook de mening van mijn opponent). En toen kwam mijn grootste blunder ooit! Ik deed een onreglementaire zet. Wat totaal niet nodig was. Ik had de zetten loop verwisselt. Een goede les om de concentratie niet te verliezen als je je ontworstelt hebt aan de openingsdruk. Echter wel een beetje een zure nul.
Aan bord 3 met zwart Ronald van Etten. Er kwam er een geweigerd dame gambiet op het bord. De dames werden geruild. Hierop reageerde zwart niet juist wat hem een pion kosten. Het was moeilijk om een plan te vinden iets waar wit duidelijk minder moeite mee had. Maar goed na verloop van tijd ging het eigenlijk wel aardig. En juist op dat moment sloeg wit met z‘n loper op f7. Totaal gemist! Zwart kon nog maar een ding doen en dat was z‘n tegenstander feliciteren.
Aan bord 4 met wit Leno den Broeder. Leno kon niet goed omgaan met de Konings Indische opening die op het bord kwam. Het leidde ook allemaal nog eens tot het verlies van een pion op h3, waardoor ook de koning nog een beetje op de tocht kwam te staan. Tijdens de partij bleef wel de beleving bestaan dat er ontsnappingsmogelijkheden waren, zeker toen door het opspelen van c4 de zwarte loper op a2 buiten spel kwam te staan. Als het al zo geweest is, dan was het in ieder geval nog steeds de tegenstander die beter begreep wat er moest gebeuren en er in slaagde zijn a-pion tot dame te promoveren. Misplaatste hoop om daar nog met eeuwig schaak weg te komen werd vervangen door een even misplaatst idee dat het eindspel dame en toren met wat losse pionnen wellicht nog een strohalm zou bieden op een verrassende patwending. En als die strohalm geknakt is, dan weet je dat je een partij aan het spelen bent, waar je 15 zetten geleden al op had kunnen geven. En dan ben je bijna blij dat je jezelf schaak zet en vervolgens in een vloeiende beweging niet de klok in drukt, maar je tegenstander feliciteert.
Aan bord 5 met zwart Karg Brunner. C4 tegen gehad, altijd lastig, omdat ik het niet gek vaak tegen krijg. In een voor mij persoonlijk overwegend goed extern jaar, ging het hier weer eens een keer mis. Kwam iets minder te staan, wat in het middenspel tot complicaties leidde. Dan stelling nog maar wat onoverzichtelijker maken. Op enig moment voelde ik dat een zet van mijn tegenstander niet goed was ... Computer: van -2 naar + 0.0 Maar helaas wist ik die dan weer niet te vinden en ging mijn partij verloren.
Aan bord 6 met wit Theo van der Pol. Mijn tegenstander koos met zwart een directe aanpak: Niks afwachten, de beuk erin. Ik kwam niet met de meest aanbevolen zetvolgorde. Het leek er achter het bord op dat zwart daardoor een plusje had en de druk daadwerkelijk kon opvoeren. Zwart had op de a-lijn druk op pion a2 en dreigde dit uit te buiten, moest de koningsvleugel echter nog wel verder ontwikkelen. Tegen het middenspel ontwikkelde zwart de koningsvleugel pas en kon toen rokeren. De a pion was intussen voldoende safe en mijn centrum pionnen gingen naar voren en belemmerden enkele zwarte stukken. Het omspelen van mijn loper en paard naar de damevleugel en de potentiële dreiging op koningsvleugel zag er redelijk uit voor wit. Zwart bood remise aan. Omdat ook deze keer mijn klok sneller liep dan die van mijn tegenstander: remise geaccepteerd. Thuis vond Houdini het trouwens de gehele partij eigenlijk wel redelijk in evenwicht. Mooi, want zo vaak krijg ik thuis geen gelijk!
Aan bord 7 met zwart Henk van Ketel. Henk zette, op initiatief van wit, een echt ouderwets geweigerd Damegambiet op. Wit had achteraf wat bedenkingen over zijn 7e zet (Dc2 in plaats van Tc1) maar de database staat er vol van en een aantal zetten later stond nog steeds Kasparov-Anand rapid 1992 op het bord, dus zo slecht was het niet, wel ouderwets. Het probleem van de zwarte loper op de witte velden werd opgelost met b6, c6-c5 en Lb7. Nadat de torens waren geruild leek het richting remise te gaan maar maakte zwart met een door hem geforceerde dameruil de verkeerde keuze. In het daarop volgende eindspel trok wit aan het langste eind.
Vanuit het Queen‘s Gambit Declined kwam ik in het middenspel in een positie waar mijn dame wat in het nauw kwam doordat zwart een 2e paard naast d5 op c5 kon zetten. Ik wilde de dame niet terug brengen naar d1 en koos de wat matige positie van a2 met de gedachte de torens verbonden te houden en voor de open c-lijn te gaan spelen en de dame weer bij het spel te treken door de b-pion op te spelen. Hier kreeg ik echter de kans niet voor door een mooi paard offer wat ik niet aan had zien komen. Paard d5 sloeg pion e3. De dreiging na het slaan vh paard van dame g5 en daarna dame e3 had ik wel gezien maar ik dacht dat er wel uit te komen was. Echter had ik zoals we wel vaker tegenkomen net 1 tempo te kort om goed te kunnen verdedigen. Hierdoor liep ik ondanks materiaal voorsprong toch tegen een redelijk geforceerd verlies aan. (De computer vond van niet, maar ja we zijn geen computer). Gelukkig wisten Johan en Theo twee knappe remises binnen te halen, voor onze eer!
Met dit 1-7 verlies zijn wij op de laatste plaats in de poule geëindigd. Het was dit jaar een experiment om met een 2e team in de KNSB competitie te spelen. We gaan gewoon door en het volgende seizoen proberen we uit de 5e klasse te promoveren. De beker voor het best presterende teamlid is voor Karg Brunner. Hij scoorde met 4,5 uit 9 toch maar mooi een 50%. Een echt goede prestatie in zo‘n zware poule.