Op
dinsdagmorgen 13 maart 2007 is Bas Dekker op 91-jarige leeftijd overleden.
Hij was jarenlang hét gezicht van Schaakmat. In 1953 behoorde hij tot de oprichters en werd tevens de eerste voorzitter. Die functie heeft hij maar liefst 40 jaar bekleed. Bij zijn afscheid werd hij benoemd tot erevoorzitter.
Bas startte zijn schaakloopbaan als 17-jarige bij Caïssa in Honselersdijk en speelde later bij De Raadsheer in Naaldwijk, waar hij wedstrijdleider werd. Die functie zou hij ook vervullen in de Westlandse Schaakbond.
Omdat hij al jong aan het werk moest en er ’s-avonds gestudeerd werd, bleef er voor de oorlog niet veel tijd over om te schaken. Door in de avonduren te studeren kreeg hij uiteindelijk toch een goede baan in ’s-Gravenzande bij “De Coöperatie”, die toeleverde aan de tuinbouw.
In 1953 werd De Raadsheer opgeheven en tegelijk Schaakmat opgericht. Bas werd voorzitter.
Hij heeft binnen Schaakmat meerdere functies vervuld. Zo startte hij in 1958 de jeugdafdeling van Schaakmat en werd zelf de eerste jeugdleider. Met zijn onverbeterlijk enthousiasme wist hij anderen te motiveren om zich ook voor de club in te zetten. Zo haalde hij mij over om een clubblad op te starten. Hij was een echte doordouwer en doener. Ook kwam hij nog toe aan het schaakspel zelf. Dat leidde in de beginperiode tot één clubtitel en vele tweede plaatsen.
De club reikte met het eerste team tot de Promotieklasse en overschreed even het aantal van 100 leden.
De waardering voor zijn inzet en prestaties was groot. In 1989 werd hij wegens zijn verdiensten op schaak- maar ook op maatschappelijk gebied door de koningin benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. In 1993 volgde zijn erevoorzitterschap van Schaakmat. Er werd zelfs een plein naar hem genoemd, waar met grote schaakstukken gespeeld kan worden. Na 40 jaar voorzitterschap van het Westlandse Druivenschaaktoernooi werd hij al in 1988 benoemd tot erevoorzitter van het organisatiecomité en kreeg hij bij het 50-jarig bestaan bovendien de gouden erespeld van de KNSB uitgereikt.
Na zijn terugtreden als voorzitter bleef hij nog graag assisteren bij de jeugd en trad ook vaak op als leider van een jeugdteam, dat deelnam in de HSB-competitie.
Verder waren er nog een aantal activiteiten, waar hij zelden ontbrak: de vergaderingen, de kerstwedstrijden en de nieuwjaarsrecepties bij de Gemeente.
De laatste jaren ging zijn gezondheid achteruit. Door een erfelijke ziekte werd lopen steeds moeilijker, maar met zijn scootmobiel kon hij er toch nog op uit trekken. Zo reikte hij in 2006 nog de Bas Dekker bokaal uit op zijn eigen Bas Dekkerplein. Toch bleef Bas altijd optimistisch gestemd en keek naar wat hij nog wel kon. Het ‘koppie’ was nog goed. Maar toen zich onlangs een slopende ziekte openbaarde en hij in het ziekenhuis was uitbehandeld, kon hij toch wel vrede hebben met het naderende einde. Hij voelde zich daarbij gesteund door God en familie. “Ik heb een rijk leven gehad”, zei hij mij vorige week nog.
Hij was altijd enorm trots op zijn 6 zoons, die allen lid van Schaakmat zijn (geweest), en van wie er een aantal als schaker en/of bestuurder in zijn voetsporen zijn getreden.
Het behoeft geen betoog, dat Bas in onze herinnering zal voortleven.
Wij wensen zijn vrouw, kinderen, klein- en achterkleinkinderen veel sterkte toe.
Wim Duijvesteijn,
Voorzitter
