Schaakmat Westland

Voorheen Schaakmat en Westlandse Schaakcombinatie (W.S.C.)
Verslag van de Ledenvergadering van WSC 12 0ktober 2007

Weekverslag Schaakmat

 

Week 15

Afsluiting van het schaakseizoen 2015 / 2016. Traditiegetrouw werd bij Schaakmat het seizoen afgesloten met een vergadering met als hoogtepunt de prijsuitreiking. De grootste beker ging naar Henk van Putten die in zijn eerste seizoen al direct afgetekend de beste was. Voor de op een na grootste beker moest deze avond nog worden gestreden. De finale van de Schaakmatbeker stond namelijk op het programma direct na de vergadering. Het was nog even de vraag of alle agendapunten op tijd konden worden afgewerkt, maar dat ging prima en rond 22 uur kon de finale aanvangen. Het ging deze avond tussen Paul Brasser en Henk van Putten. De laatste lootte gunstig en mocht met de witte stukken aantreden. Omdat beide spelers ongeveer even sterk zijn speelden ze beiden met 1 uur bedenktijd. Henk opende op dezelfde wijze als een week eerder, toen de twee elkaar voor de onderlinge competitie troffen. Henk had veel ervaring met dit systeem en kreeg zeer sterke torens terwijl Paul moeite had met de ontwikkeling. Toen even later Paul een kwaliteit ging verliezen was de weerstand gebroken. Hoewel Henk mat in één overzag, was even later de winst toch voor hem.

Een heel speciale prijs is bij Schaakmat altijd de Waarderingsprijs. Via een formulier kan elk lid aangeven wie dit jaar bij Schaakmat het meest wordt gewaardeerd. Die prijs kan slechts één keer worden gewonnen dus de namen van eerdere winnaars waren doorgestreept. Dit jaar waren er eigenlijk drie winnaars en volgens de reglementen wordt er dan geloot. De drie winnaars waren; Frans Vreugdenhil, Theo v.d.Pol en Anton Lohuis. De loting wees nu Anton Lohuis aan als winnaar. Dat heeft ongetwijfeld ook te maken met het feit dat Anton naast schaker ook sponsor is en zijn ruimte beschikbaar stelt voor schaakcursussen e.d. Anton was op deze vergadering niet aanwezig, maar zal zeker zeer vereerd zijn met deze alom gewaardeerde (wissel)prijs.

 

De prijzen dit seizoen werden als volgt verdeeld:

Kampioensbeker Onderlinge Competitie Henk van Putten

2e prijs                              "               "       Michiel van Woerden

Winnaar groep 2         "               "       Wim Duijvesteijn

2e prijs groep 2          "               "       Ronald van Etten

Winnaar groep 3         "               "       Kees Flikweert

2e prijs groep 3          "               "       Leen van Nieuwkerk

snelste klimmer           "               "       Andri Duijvesteijn

HSB bekers                (niet voor de selectieteams)

                        WSC 4               Jan v.d.Ende

                        WSC 5               Frits v.d.Gaag

                        WSC 6               Marcel Dijkshoorn

                        WSC 7               Pieter v.d.Ende

Snelschaakkampioen                   Menno Pietersma                

        Schaakmatbeker                 Henk van Putten

prijs Rapidcompetitie                    Jos Bruin

        Waarderingsbeker                       Anton Lohuis

 

 

Week 14

De laatste ronde van het seizoen. Ook de laatste kans voor velen om het seizoen nog goed af te sluiten. Voor een aantal schakers maakte het niet meer uit. Winnen of verliezen maakte geen verschil meer voor de stand op de ranglijst. Misschien is het daarom ook dat er opmerkelijk veel remises werden genoteerd. Zo ook voor kampioen Henk van Putten. Hij speelde tegen Paul Brasser. Omdat beiden de volgende week de bekerfinale spelen tegen elkaar, kwam er een wat ongebruikelijke variant op het bord.  Boze tongen beweerden dat zij de kaarten tegen de borst hielden met die finale in het zicht. Er kwamen in het korte partijtje wel grappige verwikkelingen op het bord, maar Paul vond de juiste verdediging en na de nodige afruilen werd al gauw tot remise besloten.

Dirk van Nieuwkerk speelde tegen Wim Duijvesteijn een gesloten Siciliaan. Wim had zijn handen vol aan de verdediging maar kon later een stuk offeren. Hierdoor kreeg hij kansen en Dirk kon niet anders dan via herhaling van zetten remise af dwingen.

Volgens André Duijvesteijn speelde hij tegen Rob van Lom een saaie partij waarin Rob wel een pion voor kwam, maar het evenwicht werd nooit verstoord.

Wel voor een plaats speelde Jan van Leeuwen tegen Leo Duijvesteijn. Jan ging al snel in de fout en Leo kon eigenlijk gaan oogsten. Maar Leo miste de winnende zet en Jan kwam helemaal terug. In de slotfase wist Jan zelfs een pion op de achterste rij te krijgen. Maar voor het zo ver was gaf Leo de pijp aan Maarten. Hierdoor kwam Jan net vòòr Leo op de 9e plek.

Ronald van Etten wilde in zijn partij tegen Jan v.d.Ende het hele seizoen nog goed maken. Hij ging er extra voor zitten. Tegengestelde rokade levert altijd strijd. Ronald gaf een pion weg maar was dat wel zo erg? Toen kwam er versterking in de vorm van vader Wim. Een toeschouwer aan het bord stimuleert altijd. Toen even later ook nog zijn twee paarden gingen samenwerken werd het Jan te veel.

Anton Lohuis speelde tegen Gerard Zuyderwijk en ook hier ging het zeker om een plek. Gerard ging energiek van start met een koningsaanval. Anton had de keuze, stukverlies of mat. Hij koos een derde optie, hij gaf het op.

Jordy Zuidgeest ging tegen Robert Merle al vrij snel na de opening in de fout en moest een paard tegen een pion geven om mat te voorkomen. Hierna ruilde Robert zoveel mogelijk stukken, waaronder de dame,  om tegenspel van Jordy te voorkomen. Robert kon gemakkelijk spelen en ook met zijn pion en zijn paard oprukken en dreigingen uitoefenen. Op een gegeven moment werd het Jordy allemaal teveel en gaf hij op.

Leen Prins speelde tegen Aad Bom lang ging het gelijk op. Aad offerde een giftige pion waar Leen niet van kon afblijven. Dat kwam hem duur te staan. Aad kreeg de ruimte die hij ook goed gebruikte. Hij kwam steeds beter te staan en op de 60e zet gaf Leen het op.

 

Theo v.d.Pol speelde tegen Matthijs Jansen. Matthijs ruilde al snel de dames. Beide spelers hadden lang gerokeerd hetgeen de partij altijd leuk maakt. Matthijs ging met de e-pion naar voren, maar die werd wel zwak. Later ging hij ook met de toren in de aanval, maar overzag een aftrekschaak, helaas voor Matthijs.

 

Nu alleen nog de voorjaarsvergadering met de prijsuitreiking. Deze keer ook nog de bekerfinale tussen Henk van Putten en Paul Brasser. Al met al kunnen we stellen dat het invloeien van de Sio spelers vlekkeloos is verlopen Maar we hadden natuurlijk niet anders verwacht.

 

Week 13

In deze week werden de halve finales gespeeld van de Schaakmatbeker. Henk van Putten speelde met wit tegen Frans Vreugdenhil. Frans bracht in de opening een dapper stukoffer tegen 2 pionnen, dat Henk lang in de verdediging dwong. Henk kon alles maar net bij elkaar houden en wist na het afweren van de dreigingen zijn stukken (torens en paarden) te activeren. In de tijdnoodfase maakte Frans een foutje waardoor hij een ondekbaar mat kon construeren.

De andere halve finalepartij ging tussen Martin v.d.Wal en Paul Brasser.  Martin zette de damegambietopening scherp op. Veel stukken van hem keken naar de zwarte koning. Maar Paul ontwikkelde een tegenaanval in het centrum. Hierbij liet hij een pion in staan. Maar die pion was giftig. Martin onderschatte dat probleem en pakte de pion toch. Dat had hij beter niet kunnen doen want even later kostte het hem een stuk. Hoewel hij het nog lang bleef proberen gooide hij uiteindelijk toch de handdoek in de ring. De finale gaat dus tussen Henk van Putten en Paul Brasser en zal worden gespeeld op maandag 11 april direct na de voorjaarsvergadering.

Voor de onderlinge competitie speelde Jan Dekker tegen Jeffrey Hofland. Na een gelijkopgaande opening kreeg Jan het initiatief. In het middenspel maakte Jeffrey een klein foutje, wat hem een pion kostte.  Later offerde Jeffrey een dame voor een toren plus een stuk waardoor hij nog serieuze kansen kreeg. Toch was het Jan die met het punt ging strijken. Theo v.d.Pol had een hele kluif aan Peter Bronswijk. Aanvankelijk kreeg hij wel ruimtevoordeel en had de keuze ofwel links ofwel rechts oprukken. Peter maakte met b6 een fout. De a-pion mistte nu zijn dekking en ging er van af. Toen er later ook nog een toren van het bord ging was dat te veel van het goede. Dan ook nog de partij tussen de twee Lenen. Altijd goed voor veel spanning en meestal is Leen van Nieuwkerk de winnaar. Maar nu niet. Hij leek wel snel een pion te kunnen winnen, maar Leen Prins had daar een oplossing voor gevonden. Maar er kwamen wel open lijnen en Leen Prins wist daar het meest van te profiteren. Nog zeker een half uur werd er volop nageschaakt waarbij vele omstanders het telkens beter leken te weten. Maar zo is het altijd bij schakers.

 

 

Week 12

 

Henk van Putten is de nieuwe kampioen bij Schaakmat. Met nog 2 ronden voor de boeg is zijn voorsprong dermate groot dat hij zeker kan zijn van de felbegeerde titel. Voor deze beslissende partij trof hij het wel. Hij moest tegen Dirk van Nieuwkerk. Maar Dirk had de avond er voor juist zijn verjaardag gevierd en het was behoorlijk laat geworden. Of het daarmee te maken had, kan niemand bevestigen, maar feit was wel dat Dirk niet in topvorm was. Henk in eerste instantie ook niet, maar omdat Dirk niet adequaat reageerde, kon Henk een pionnetje veroveren. Later ook nog een kwaliteit en toen hield Dirk het voor gezien. Het was nog even onzeker of Henk hiermee de titel binnen had, maar op de ranglijst is zijn voorsprong nu dermate groot dat zijn titel zeker is. Henk van harte gefeliciteerd. Ook de nummer twee, Michiel van Woerden, won zijn partij. Leo Duijvesteijn was hier het slachtoffer. Michiel speelde in een zeer vroeg stadium h4 en daar had Leo niet het juiste antwoord op. Het leek al snel beslist te zijn maar Leo liet nog even zijn tanden zien. Michiel moest dan ook nog even alle zeilen bijzetten maar kwam niet echt meer in gevaar.

In de strijd om de derde plaats streden André Duijvesteijn en Jan v.d.Heiden een leuke partij. Vooral het slot was leuk. Het was de laatste partij van de avond en Jan moest het in het eindspel met zijn toren en twee pionnen opnemen tegen André’s loper en twee pionnen. Zeker twintig omstanders rond het bord smulden van dit spektakelstuk. Jan offerde zijn toren voor de loper en het eindspel was voor Jan  gewonnen. Toch gaf André het te vroeg op, want als Jan de pion zou doorschuiven, die hij van plan was, dan was het pat. Achteraf blijkt dat André, ondanks zijn verlies, toch op de derde plaats is blijven staan. Een interessante ontmoeting tussen Rob van Lom en Ard Dekker. Ard kreeg met zwart het initiatief en won uiteindelijk een pion. Omdat Rob ook nog niet had gerokeerd kwam hij wel erg in het nauw. Even later gaf hij het op.

Jeffrey Hofland speelde tegen Ronald van Etten. In een Siciliaan dacht Jeffrey een tactisch offer te kunnen plegen op f7. Altijd het punt op het bord die het meest kwetsbaar is. Maar Ronald vond de weerlegging. Toen ook nog de dames van het bord gingen, was het verder snel gebeurd.

Frits v.d.Gaag tegen Gerard Zuyderwijk is altijd een leuke wedstrijd. De twee oud Sio-spelers kennen elkaar natuurlijk door en door. Er kwam ook weer een moeilijke stelling op het bord, maar toen de dames er af gingen besloten ze tot remise.

 

Week 11

 

In de 24e ronde heeft Henk van Putten zijn voorsprong op Michiel van Woerden nog verder vergroot. Daarvoor moest Henk wel Rob van Lom bedwingen. Rob zette met wit de partij wat onorthodox op en kreeg al snel een kwetsbaar centrum met pionnen op e4 en d4, die niet door soortgenoten gedekt werden. Maar daardoor raakten zijn stukken steeds meer in de knoop, terwijl Henk de zijne juist ideaal kon neerzetten. Reeds op de 20e zet kon Rob stukverlies niet meer vermijden en gaf op. Michiel van Woerden daarentegen stuitte op een heel defensieve Ard Dekker. Ard hield de gelederen gesloten en zodoende kwam Michiel niet verder dan remise. Dirk van Nieuwkerk was juist terug van vakantie en moest het nu tegen Jan v.d.Ende opnemen. Jan ruilde heel snel de dames maar dat kostte wel wat ontwikkeling. Hij kwam dan ook gedrongen te staan en moest op een gegeven moment ook een kwaliteit inleveren. Toen er ook nog diverse pionnen verdwenen en Dirk zelfs kon promoveren vond Jan het tijd om het op te geven.  Leen Prins speelde tegen Michel van Bergenhenegouwen een vooral spannende pot. Maar niemand durfde onverantwoord risico te nemen en men besloot tot remise.

 

Week 10


Deze week is vooral koploper Henk van Putten de grote winnaar. Zelf wist hij te winnen en Michiel van Woerden, de nummer twee, keerde zonder punten huiswaarts. Bij Henk ging het bepaald niet van zelf. Tegen Jan v.d.Heiden leek het wel een stofzuigervariant. Alles werd haast letterlijk opgezogen en zo belandde het in een eindspel. Pas in die fase kreeg Henk beslissend voordeel omdat Jan iets te  afwachtend was. En dat kan je je in een toreneindspel niet veroorloven.
Michiel van Woerden was deze avond bepaald niet in vorm. Na een Siciliaanse opening verspeelde hij tegen Rob van Lom al snel een stuk. Later nog een en nog een. Maar toen was het al lang beslist.
In de partij tussen André Duijvesteijn en Ard Dekker kreeg André een geïsoleerde centrumpion. Ard kreeg de zwakkere loper en alles bleef binnen de remisemarge, en zo geschiedde. Dat zelfde resultaat behaalde Vincent Kuijvenhoven in zijn partij tegen Ronald van Etten. Vanaf zet 1 leek het al remise te gaan worden maar dat vonden beiden nog te vroeg. Zowaar kwam er toch nog een levendige strijd op het bord en eerst kreeg Ronald de kansen en later Vincent. Maar Vincent onderschatte zijn kans en accepteerde het remiseaanbod.
In Siciliaanse opening pakte Leno den Broeder het initiatief tegen Wim Duijvesteijn. Maar toen Wim een dreigende centrumpion veroverde keerden de kansen. Ondanks tijdnood rondde  Wim het met een fraai offer af. Ook broer Leo Duijvesteijn kwam tot winst. Slachtoffer hier was Jordy Zuidgeest. Achteraf bleek dat zijn laatste zet de verliezende was. Omstanders zagen hier nog een gekunsteld torenoffer waarna het geforceerd remise zou worden. Dat zou ik zelf nooit zien, was Jordy's reactie.
Tenslotte nog een verslagje van een bekerwedstrijd. Martin v.d.Wal speelde tegen Michel van Bergenhenegouwen. Martin werd overrompeld door pionzetten. Verloor ook nog een centrumpion maar Michel kon niet meer rokeren. Michel had wel de beschikking over open lijnen en kreeg daar ook zijn torens op. Maar inmiddels had hij een paard ingeleverd voor 3 pionnen. In deze heksenketel kreeg Michel de winst voor het grijpen maar hij kon de winnende variant niet vinden. Hij kon toen nog remise forceren, maar dat vond hij te min. Later kreeg hij de deksel op zijn neus.


Week 9

 

Deze week veel externe wedstrijden waardoor de onderlinge stand aan kop niet wijzigde. Toch liep koploper Henk van Putten nog iets uit omdat Michiel van Woerden tegen Jan van Leeuwen niet verder kwam dan remise. Voor Jan natuurlijk een prestatie van formaat. Helaas was er geen verslag van deze partij. Wel een verslag was er van Robert Merle. Robert speelde met zwart tegen Ronald van Etten. Daar kwam een fantasieopening op het bord na 1 d4. Het ging lang gelijk op. Robert kon een pionnetje winnen en Ronald probeerde een koningsaanval op te bouwen. Die sloeg echter niet door en Ronald moest een toren voor een paard ruilen. Toen ook nog de dames werden geruild was het een kwestie van goed uitspelen, wat vaak nog moeilijk genoeg is, maar deze keer wel lukte: 0 – 1.

Ook in de partij Mart v.d.Wal tegen Marcel Dijkshoorn kwam er een 1 d4 opening op het bord. Lijkt een rustige opening maar er kwam al snel vuurwerk. Mart dacht een giftige pion te geven om daarna via tussenschaak een loper te winnen. Maar Marcel had het door en trapte daar niet in. Toch ging hij later in de fout waardoor hij een kwaliteit verspeelde. Toen er ook nog een pion dreigde te promoveren zag Marcel dat verder spelen geen zin had en gaf op.

Wim Duijvesteijn speelde tegen Karg Brunner. Op zet 11 speelde Wim h3 met aanval op de loper op g4. Groot was zijn verbazing toen Karg de loper niet weghaalde, maar met h5 verdedigde. Of Wim die loper geslagen heeft vertelt het verslag niet maar wel dat beiden beurteling voordeel hadden. Opmerkelijk in deze partij was dat Wim de klok even had stil gezet toen Karg koffie aan het halen was. Daarna vergat hij de klok evenwel weer aan te zetten en het was vooral Karg die daarvan kon profiteren. In tijdnood maakte Wim enkele foutjes waardoor Karg de winst binnensleepte.

In de partij Pieter v.d.Ende tegen Bertus Groot kwam er een e4 opening op het bord. Er ontwikkelde een soort spiegelbeeldstelling. Een foutje van Bertus gaf Pieter de mogelijkheid om met een pion 2 stukken aan te vallen. Bertus kon er maar één weghalen en de ander ging dus verloren. Pieter bouwde zijn voordeel toen rustig uit en kon later op de avond het punt noteren.

 

 

Week 8

 

Omdat de beide koplopers niet aan traden was het vooral de strijd om de derde plek die deze avond beheerste. Zo speelde Frans Vreugdenhil tegen André Duijvesteijn. Frans wist een stuk beter uit de opening te komen, maar tegen het eindspel wist André het weer gelijk te trekken. Enkele rekenfoutjes van Frans zorgden er voor dat André zelfs nog voordeel kreeg en uiteindelijk zelfs met de winst ging strijken. Na Henk van Putten en Michiel van Woerden staat André nu duidelijk derde. Achter hem vinden we Paul Brasser en Jan v.d.Heiden. Frans Vreugdenhil is nu gezakt naar de 6e plaats.

Ook nog strijdend voor de top drie speelde Karg Brunner tegen Leo Duijvesteijn. Het werd weer een ouderwetse aanvalspartij waarin Karg aanvankelijk een klein voordeeltje kreeg. Een verkeerd getimed paardoffer deed echter de kansen keren. Voor Leo was het daarna niet echt moeilijk meer.

Gerard Zuyderwijk speelde tegen Ronald van Etten om niet te verliezen. Hij maakte geen fouten, ruilde af wat geruild kon worden en zo kon het niet anders dan remise worden. Ronald noemde het een saaie partij. Jan Dekker had nog pas 5 partijen geschaakt voor de onderlinge competitie en nu was hij er weer voor de zesde. Tegen oud-kampioen Kees Flikweert koos hij voor de aanval. Op de 21e zet dreigde hij een kwaliteit te gaan winnen. Maar voor het zo ver kwam gaf Kees het op. De langste partij van de avond kwam op naam van Robert Merle en Jan v.d.Ende. In een scherpe open pot kwam Robert een pion voor te staan. Niet erg vond Jan want hij hoopte er een terug te winnen en/ of er compensatie voor te krijgen. Dat ging echter niet door en hij verloor zelfs nog een pion. Tegen beter weten in bleef hij door vechten en warempel, in het eindspel vergaloppeerde Robert zich. Zo ging het punt toch nog naar Jan. Frits v.d.Gaag moest deze avond zijn meerdere erkennen in Vincent Kuijvenhoven, Via een ruilvariant van het Frans rokeerde Vincent lang. Dit leverde hem een tempo op en ook de betere ontwikkeling. En dat gaf in het eindspel de doorslag.

Van de partij Michel van Bergenhenegouwen - Martin v.d.Wal leverde laatstgenoemde het volgende verslag in: Michel opende Italiaans en ik koos de Hongaarse verdediging een echte remise pot zo leek het. Een foute pionzet van mij op de 15e  werd niet voldoende afgestraft en kregen daardoor beide de aanval. Na het (door beide) verdubbelen van de zware stukken stond wit z’n paard buitenspel, maar dreigde wel pionnen te gaan snoepen, de zwarte stond actief in het slagveld, en zo moest het vuurwerk beginnen. Zwart hakte een toren en wit sloeg jammerlijk verkeerd terug (wit had minimaal remise voor dat moment) verloor daardoor een toren en gaf terecht en sportief op.

 

 

Week 7

 

De beide koplopers Henk van Putten en Michiel van Woerden wonnen hun partij en namen nog meer afstand van de rest van het veld. Bij de partij tussen Ard Dekker en Henk van Putten kwam er na zetverwisseling een klassiek Konings-Indisch op het bord. Beide spelers hadden zich hier ook op voorbereid.

De dames werden snel geruild en Ard liet het loperpaar aan zijn tegenstander maar kreeg wel ontwikkelingsvoorsprong. In het vervolg miste Ard enkele keren de beste zet en dat was voor Henk voldoende om zijn tegenstander in de wurggreep te nemen. Dat is precies de wijze waarop Henk meestal zijn punten vergaart.

Leno den Broeder speelde tegen Robert Merle. Via een Caro Kann opening kwamen ze gelijk uit de opening. Op een gegeven moment werd er een zwart paard voor een witte loper geruild. Hierdoor had Robert een 3 tegen 2 pionnen meerderheid op de damevleugel en Leno een 4 – 3 meerderheid op de koningsvleugel/centrum. Het bleek echter dat die pionnen op de damevleugel veel gevaarlijker waren en ondanks verwoed tegenspel van Leno kon hij niet verhinderen dat er een pion zou promoveren, 0 – 1. Ook Wim Duijvesteijn speelde Caro Kann tegen Gerard Zuyderwijk. Wim kreeg een zeer gevaarlijke aanval op de koning die nog op zijn oorspronkelijke plek stond. Die koning was daar ook als het ware gevangen. Toen de koning toch ging wandelen was het mat in één.

De meest opzienbarende partij was die tussen Jan v.d.Heiden en Rob van Lom. Rob offerde al op de derde zet een stuk!! Het bleek een ingestudeerd offer te zijn want Jan had dit offer eerder al meegemaakt. Hij wist ook nog dat hij ook een toren kon offeren, maar daar trapte Rob weer niet in. Toch was het Jan die met voordeel het eindspel in ging. Hierbij beging hij evenwel een foutje waardoor er toch nog een puntendeling kon worden genoteerd.

Johan ’t Hart speelde tegen Ronald van Etten een spannende pot. Een klein foutje van Ronald werd door Johan beantwoord met ook een klein foutje. Het verschil kwam pas in de stelling toen Ronald tactische valletjes ging smeden. Dat werd Johan te veel en niet veel later kon hij opgeven. Jan v.d.Ende kwam tegen Karg Brunner goed uit de opening maar definitief voordeel was er niet. Daarom bood Jan remise aan. Maar Karg neemt nooit remise aan dus ook nu niet. En warempel, hij kreeg het loperpaar en kon daarmee de winst naar zich toe trekken.

Theo v.d.Pol speelde tegen Amos Waasdorp. Amos speelde de opening energiek. Maar hij verzwakte zijn stelling met pionzetten als f6, c6 en a6. Beter was het geweest als hij zijn stukken meer had ontwikkeld want nu liep het slecht voor hem af.

 

 

Week 6

 

Aan kop van de ranglijst dacht Henk van Putten punten te verspelen omdat hij een HSB wedstrijd met WSC 2 moest spelen. Maar de nummer twee, Michiel van Woerden, kwam tegen Jan v.d.Heiden niet verder dan remise. Daardoor heeft Henk zijn koppositie zelfs nog versterkt. Leo Duijvesteijn had een leuke avond tegen Paul Brasser. Hij kwam sterk uit de opening maar miste een goed vervolg. Toen kreeg Paul een zeer sterke aanval die evenwel net niet tot winst voerde. Daarna kreeg Leo weer de beste kansen en leek te gaan winnen. Maar toen Paul remise aanbood koos Leo toch eieren voor zijn geld.

Geheel toevallig ontmoete Johan ’t Hart en Wim Duijvesteijn elkaar 2 weken achter elkaar. Johan wilde revanche voor de nederlaag van een week eerder. Toen verloor hij op tijd en hij besloot nu veel sneller te gaan spelen. Maar veel risico wilde hij ook weer niet nemen. En toen Wim remise aanbood moest Johan hier lang over nadenken. Toen zag hij zijn tijd steeds teruglopen en accepteerde de puntendeling. André Duijvesteijn opende met een koningsgambiet tegen Karg Brunner. Na ruim 2,5 uur waren slechts 12 zetten gedaan en alles was in evenwicht. Maar Karg wilde meer en zette de zaak op scherp. Maar hij onderschatte de kracht van André want uiteindelijk ging André met het punt aan de haal.

In de partij Jan van Leeuwen – Gerard Zuyderwijk kwam er ook een damegambiet op het bord. Gerard wachtte te lang met rokeren waardoor Jan in het centrum een doorbraak kon forceren. Na een kwaliteitsoffer van Jan zag Gerard dat hij een toren ging verliezen. Maar zei Jan, je staat ook mat. En pas toen zag Gerard welke dreiging hij had gemist.

In de partij Coen Verspeek – Theo v.d.Pol opende Coen met 1. e4. In het middenspel dacht hij een centrumpion te kunnen winnen, maar dat pakte verkeerd uit. Het kostte hem een stuk en toen er later nog een stuk verloren ging, gaf hij op. Punt voor Theo.

 

 

Week 5

 

De koplopers maakten geen fout en hielden hiermee de competitie spannend. Henk van Putten speelde met zwart tegen Dirk van Nieuwkerk. Dirk probeerde zijn stelling zo solide mogelijk op te zetten om Henk geen aanknopingspunten te geven. Maar dat hield ook in dat hij nogal passief speelde. Hierdoor kreeg Henk wel een klein voordeeltje wat aanvankelijk bij een klein voordeeltje bleef. Maar in het vervolg leverde dit wel een pion op. Toen de tijdnood mee ging spelen kwam Henk met een verassende stille koningszet. Het lukte Dirk niet om de juiste volgorde te vinden en hij moest nog 2 pionnen inleveren. Maar voor het zo ver was gaf Dirk het op. Michiel van Woerden moest alles uit de kast halen tegen Leo Duijvesteijn. Leo kreeg de betere loper en het leek op een puntendeling uit te lopen. Maar een schitterend kwaliteitsoffer bracht Michiel in het voordeel. In het uiteindelijke toreneindspel was hij heer en meester. Wim Duijvesteijn moest het opnemen tegen Johan ’t Hart. Hij verloor een pionnetje en later nog twee. Maar hij bleef het initiatief houden en dat gaf hem nog kansen. In de tijdnoodfase bleef Johan te lang naar de winst zoeken waardoor de vlag scherprechter werd. Karg Brunner speelde een lekkere aanvalspartij tegen Leno den Broeder. Het lukte hem evenwel niet om door te drukken en op een gegeven moment kreeg Leno zelfs het betere spel. Maar dat was zo moeilijk te vinden en al snel nam Karg het initiatief weer in handen met zijn overwinning als resultaat. Jordy Zuidgeest moest aantreden tegen Ronald van Etten. In een lekker aanvallende pot was het lange tijd gelijk op gaand. Toen Jordy een fout maakte leek Ronald het punt voor het grijpen te hebben. Maar Ronald onderschatte een ver opgerukte vrijpion. Toen die pion ging promoveren gaf hij het gelijk op.

 

 

Week 4

 

De beide koplopers in de onderlinge competitie, Henk van Putten en Michiel van Woerden, hadden deze avond weinig moeite met respectievelijk Leo Duijvesteijn en Ard Dekker, de nummers 3 en 4 op de ranglijst.  Dirk van Nieuwkerk zou hier van kunnen profiteren. Maar voor het zo ver was moest hij eerst nog wel even Karg Brunner verslaan. En die was bepaald niet van plan om daar aan mee te werken. Als laatste partij van de avond hadden ze over belangstelling niet te klagen. Maar Dirk had de meest actieve stukken en dat speelt altijd lekker. Zeker toen de tijdnood een rol ging spelen kon Dirk scoren. Daarmee kwam Dirk wel in de top drie. En die derde plaats is wel  een plek waar heel veel mensen dit jaar hopen te eindigen. De eerste 2 plekken zijn al gereserveerd voor Henk van Putten en Michiel van Woerden, zo lijkt het.

Frans Vreugdenhil kwam tegen Gerard Zuyderwijk 3 pionnen voor. Toen zijn h-pion de overzijde bereikte kreeg hij een extra dame. Toen was het voor Frans niet moeilijk meer. Achteraf bleek dat hij in de partij nog een mat in twee, had gemist. Ronald van Etten had tegen Frits v.d.Gaag nog een appeltje te schillen en ging vol in de aanval. Nog nooit had hij zo’n gemakkelijke avond gehad, want de aanval liep helemaal van zelf, zo was zijn reactie.

Jos Bruin moest het opnemen tegen Wim Duijvesteijn. In een mum van tijd werd het middenspel bereikt. Daarna volgde er een flinke slagenwisseling. Hierna had Jos een pionnetje voorsprong, maar zat wel met allemaal losse pionnen. De pionnen van Wim waren allemaal verbonden en dat speelt toch wel wat lekkerder. Toen later ook de dames geruild werden kon Wim met zijn koning pionnen gaan rapen en de zege was voor hem.

Theo v.d.Pol was een tijdje afwezig geweest wegens gezondheidsproblemen. Nu was hij weer voldoende hersteld om het rustig aan weer te gaan proberen. Tegen Peter Bronswijk opende hij met 1 d4 waarna er een wat ongebruikelijke stelling op het bord verscheen. Peter meende ongestraft een pion te kunnen nemen, maar dat was niet zo verstandig. Even later stond hij mat.

 

 

Week 3

 

Koploper Henk van Putten speelde tegen André Duijvesteijn. Er kwam een Italiaanse opening op het bord die André niet helemaal goed behandelde. Toch had Henk alles nodig om de zeer taai verdedigende André te breken. Uiteindelijk kwam er een toreneindspel met 2 pionnen voor op het bord. Henk moest toen vooral verhinderen dat die pionnen geblokkeerd zouden worden en ook moest hij nog een afgesneden koning bevrijden. Toen dat allebei gelukt was, ging André in hopeloze stand door zijn vlag.

Henk hoopte ook nog op een verslag van de partij tussen Michiel van Woerden en Frans Vreugdenhil. Hij zat er vlak naast en genoot van dat spektakelstuk. Maar helaas is van die partij geen verslag ingeleverd.

Ronald van Etten kwam tegen Rob van Lom niet verder dan remise. De partij was niet spannend maar wel interessant. Het naspelen was eigenlijk nog het leukst. Het bleek dat Rob de beste kansen heeft gehad.

Gerard Zuyderwijk, de grootste verrassing van dit seizoen, speelde tegen de op een na grootste verassing, Robert Merle. Het ging gelijk op totdat de dreiging van ‘mat achter de paaltjes’ Gerard een toren opleverde. Daarna was het snel gebeurd.

Wim Duijvesteijn was uit op revanche tegen Aad Bom. Maar Aad verspeelde onnodig enkele tempi. Wim moest wel goed blijven rekenen maar nu was het punt voor hem.

Ook Kees Flikweert speelde voor de tweede keer tegen Martin v.d.Wal. De eerdere partij werd Hollands geopend en deze keer was het Hollands in de voorhand. Duidelijk twee kenners van dit systeem en het zal niemand hebben verbaasd dat het remise werd.

 

Fred Slingerland wint Open Westlands Snelschaakkampioenschap

 

Voor de derde keer op rij wist Fred Slingerland het Open Westlands Snelschaakkampioenschap te winnen.  Het bleef spannend tot de laatste ronde en zijn voorsprong op Dennis Brokken was slechts een half puntje. Dit tweetal stak duidelijk af bij de rest want de nummer 3 had 4 punten achterstand op de kampioen. Even was er nog onduidelijkheid over de derde prijs want er bleek een uitslag verkeerd doorgegeven te zijn, maar dat was snel recht gezet. De derde prijs was verassend voor  Marcel Pluymert, gevolgd door Jan Douwes en als beste Westlander Michael Aagaard.

 

Groep 1 + 2

 

 

Nr

Name

Rating

Score

TPR

 

 

 

 

1

Slingerland, Fred

2299

10,5

2517

 

 

2

Brokken, Dennis

2281

10

2417

 

 

3

Pluymert, Marcel

1891

6,5

2123

 

 

4

Douwes, Jan

1962

6,5

2087

 

 

5

Aagaard, Michael

2127

6,5

2051

 

 

6

Den Boer, Lennard

2050

6,5

2090

 

 

7

Van Woerden, Michiel

2072

6

2101

 

 

8

Pluymert, Piet

1999

6

2036

 

 

9

Van Dijk, Timon

2096

6

2054

 

 

10

Van den Berg, Ad

2188

5,5

1968

 

 

11

Orsouw, Theo

0

5,5

1976

 

 

12

Voorberg, Johan

1946

5,5

1988

 

 

13

Vogelesang, Sander

1909

5,5

1997

 

 

14

Van den Bos, Frans Pieter

1801

5,5

1943

 

 

15

Dekker, Ard

1887

5

1887

 

 

16

Kuyvenhoven, Marco

1881

4,5

1906

 

 

17

Vreugdenhil, Frans

1855

3

1807

 

 

18

Merkx, Gaston

0

2,5

1762

 

 

19

Algera, Symon

2030

2

1565

 

 

20

Oversloot, Wilco

1818

1

1579

 

 

 

 

 

 

 

 

 

nr

Groep 3

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

pnt

plaats

Games

WP

SB

1

Johan 't Hart

 

1

1

1

½

½

½

1

½

1

1

0

8

2

11

58

37,8

2

Leo Duijvesteijn

0

 

1

0

0

1

0

1

0

1

1

½

5,5

8

11

61

19,3

3

Dirk van Nieuwkerk

0

0

 

0

1

0

0

1

0

1

1

½

4,5

9

11

62

14,8

4

Karg Brunner

0

1

1

 

1

1

1

1

0

1

1

1

9

1

11

57

42

5

Gerard Stolze

½

1

0

0

 

1

1

1

0

1

½

½

6,5

5

11

60

30

6

Ronald van Etten

½

0

1

0

0

 

0

1

1

1

1

1

6,5

5

11

60

27

7

Leno den Broeder

½

1

1

0

0

1

 

1

½

1

1

½

7,5

3

11

59

32,3

8

Jan van Leeuwen

0

0

0

0

0

0

0

 

0

0

0

0

0

12

11

66

0

9

Jan Dekker

½

1

1

1

1

0

½

1

 

1

0

0

7

4

11

59

34,8

10

Frits Berendse

0

0

0

0

0

0

0

1

0

 

0

½

1,5

11

11

65

3,25

11

Sandra v.d.Berg

0

0

0

0

½

0

0

1

1

1

 

0

3,5

10

11

63

11,8

12

Frits v.d.Gaag

1

½

½

0

½

0

½

1

1

½

1

 

6,5

5

11

60

31,3

 

lll

 

nr

Groep 4

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

pnt

plaats

Games

WP

SB

1

Dominique van Nierop

 

1

0

1

1

½

½

½

1

1

1

1

8,5

1

11

58

40,8

2

Vincent Kuijvenhoven

0

 

½

½

0

½

1

0

0

0

1

1

4,5

8

11

62

24,3

3

Robert Merle

1

½

 

1

1

1

½

1

0

1

1

½

8,5

1

11

58

44

4

Anja v.d.Kraan Valstar

0

½

0

 

0

½

1

0

1

1

1

0

5

6

11

61

23,3

5

Theo v.d.Pol

0

1

0

1

 

0

1

½

0

0

0

0

3,5

11

11

63

16

6

Gera de Jong

½

½

0

½

1

 

1

1

1

1

1

½

8

3

11

58

37

7

Dick Post

½

0

½

0

0

0

 

1

½

1

1

0

4,5

8

11

62

22,3

8

Alex de Lange

½

1

0

1

½

0

0

 

0

0

1

0

4

10

11

62

17,5

9

Jan Tamerus

0

1

1

0

1

0

½

1

 

0

1

0

5,5

5

11

61

24,8

10

Jan v.d.Meer

0

1

0

0

1

0

0

1

1

 

0

1

5

6

11

61

24,5

11

Jason Lamping

0

0

0

0

1

0

0

0

0

1

 

0

2

12

11

64

8,5

12

André Wagner

0

0

½

1

1

½

1

1

1

0

1

 

7

4

11

59

32,8

 

 

 

nr

Groep 5

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

pnt

plaats

Games

WP

SB

 

1

Ruud Van Heyningen

 

0

0

0

0

1

1

0

1

1

½

1

5,5

5

11

61

24,8

 

2

André v.d.Weijde

1

 

1

0

1

1

1

1

½

0

½

½

7,5

4

11

59

39,8

 

3

Jeffrey Hofland

1

0

 

1

0

1

1

½

½

1

1

1

8

1

11

58

37,5

 

4

Gerard Zuyderwijk

1

1

0

 

1

1

1

0

0

0

½

0

5,5

5

11

61

24,8

 

5

Remco Trompetter

1

0

1

0

 

1

1

0

0

0

½

½

5

7

11

61

22,8

 

6

Peter de Vries

0

0

0

0

0

 

0

0

0

0

0

0

0

12

11

66

0

 

7

Joas van Doeselaar

0

0

0

0

0

1

 

0

1

1

1

1

5

7

11

61

21,5

 

8

Michelle de Liefde

1

0

½

1

1

1

1

 

0

1

½

1

8

1

11

58

36,8

 

9

Marco Zwanenburg

0

½

½

1

1

1

0

1

 

1

1

1

8

1

11

58

39,8

 

10

Theo Rust

0

1

0

1

1

1

0

0

0

 

1

0

5

7

11

61

21,5

 

11

Aad Middeldorp

½

½

0

½

½

1

0

½

0

0

 

0

3,5

11

11

63

15,8

 

12

Patrick van Rijn

0

½

0

1

½

1

0

0

0

1

1

 

5

7

11

61

20,3

 

 

 

 

 

nr

Groep 6

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

pnt

plaats

Games

WP

SB

 

1

Marcel Dijkshoorn

 

1

1

1

0

1

1

½

1

0

½

1

8

2

11

58

35,3

 

2

Piet de Vetten

0

 

0

½

0

0

0

1

0

0

0

½

2

10

11

64

4,25

 

3

Leo Grootscholten

0

1

 

1

0

1

0

1

1

0

0

1

6

5

11

60

21

 

4

Jan v.d. Maarel

0

½

0

 

0

0

0

1

0

0

1

1

3,5

9

11

63

11,5

 

5

Abdellah Rissalah

1

1

1

1

 

0

1

1

0

0

1

1

8

2

11

58

35,5

 

6

Jesse v.d.Ende

0

1

0

1

1

 

1

1

0

0

0

1

6

5

11

60

22,5

 

7

Marco Lamping

0

1

1

1

0

0

 

1

0

½

0

1

5,5

8

11

61

20,3

 

8

Nel Valstar

½

0

0

0

0

0

0

 

1

0

0

0

1,5

12

11

65

10

 

9

Pieter v.d.Ende

0

1

0

1

1

1

1

0

 

0

0

1

6

5

11

60

27

 

10

Matthijs Jansen

1

1

1

1

1

1

½

1

1

 

1

1

10,5

1

11

56

52,8

 

11

Anton Lohuis

½

1

1

0

0

1

1

1

1

0

 

½

7

4

11

59

32

 

12

Ad Oomes

0

½

0

0

0

0

0

1

0

0

½

 

2

10

11

64

6

 

 

 

Week 2

 

Koploper Henk van Putten had HSB verplichtingen. Voor Michiel van Woerden dus de uitgelezen kans om weer naast Henk te komen. Daarvoor zou hij wel even van André Duijvesteijn moeten winnen. Maar voorlopig kwam André met wit veel beter uit de opening. Met een blufzetje trok Michiel de stand weer in evenwicht. Met dat zetje viel hij namelijk een stuk aan, maar André hoefde dit stuk helemaal niet weg te halen, bleek later. Nu werd alles vast geschoven en resteerde slechts remise.

Leo Duijvesteijn speelde tegen Robert Merle. Via een pionnendoorschuifopening werd al snel een verbonden vrijpion gecreëerd wat Leo enig voordeel bood. Maar dat voordeel kon hij niet lang vast houden. Zeker toen bleek dat Robert deze pion met zijn toren kon slaan was het voordeel voor hem. Leo bood toen remise aan, maar Robert wilde meer. Terecht want even later stond hij op winst. Maar toen deze partij, als laatste in de zaal heel veel kijkers trok, raakte hij toch in de war. Hij zag beren in het bos die er helemaal niet waren. Via een paardoffer kreeg Leo een nieuwe dame. Met die dame kon Leo zelfs de winst naar zich toe trekken. Soms lijkt schaken gewoon niet eerlijk.

Het leek een simpele stelling te worden in de partij tussen Johan ’t Hart en Jan v.d.Heiden tot Jan onverwacht een pion door schoof. Toen werd het heel ingewikkeld. Pas in het eindspel kwam er tekening in nadat Johan de beste voortzetting had gemist. Jan kreeg kans op kwaliteitswinst en raapte intussen links en rechts een pionnetje op. Toen was de winst een kwestie van tijd. Karg Brunner speelde tegen Gerard Zuyderwijk. Karg kreeg het loperpaar, maar de twee paarden van Gerard waren zeker zo sterk. Pas na een kwaliteitsoffer van Karg kwam hij positioneel in het voordeel. Met veel geduld werden zijn vrijpionnen doorslaggevend.

Ten slotte was er ook nog een bekerpartij. Ronald van Etten speelde met wit tegen Martin v.d.Wal. Ronald met 40 minuten op de klok en Martin het dubbele. Ronald startte heel behoudend maar dat is misschien niet zo verstandig als je weet dat je minder tijd hebt. De klok liep wel door en ging een steeds belangrijkere rol spelen. Toen Martin ook nog het loperpaar kreeg werd het nog moeilijker. Een poging om een van de lopers te ruilen bleek niet te kunnen en verzin dan maar snel iets anders. Ondertussen speelde Martin steeds degelijk en kon later het punt noteren. Martin is hiermee doorgedrongen tot de kwartfinale.

 

 

Week 1 2016

 

In deze eerste ronde van het nieuwe jaar waren alle ogen gericht op het treffen tussen de twee koplopers Henk van Putten en Michiel van Woerden. In hun eerdere confrontatie ging Michiel met de botte bijl de stelling van Henk te lijf, maar nu liep het heel anders. Beide spelers waren nu de voorzichtigheid zelve. Niemand wilde echt risico nemen en hoe kan het dan ook anders, het werd remise. Wie hier uiteindelijk het meest bij gebaat is, zal moeten blijken.

De grootste verrassing van de onderlinge competitie is Robert Merle. Hij stond op nummer drie en moest het opnemen tegen de andere grote verrassing Gerard Zuyderwijk. Het werd een echte manoeuvreerpartij wat zo door ging tot het verre eindspel. Remise was een logisch gevolg.

Dan de ontmoeting tussen Leno den Broeder en Ard Dekker. Ard kwam een pion voor,  maar Leno had wel enige compensatie. Toen de pion werd terugveroverd was ook de compensatie verdampt. Remise was ook hier het gevolg. Meer strijd was er bij de partij tussen Dirk van Nieuwkerk en Jan van Leeuwen. Na een rustig begin dacht Jan een open lijn te kunnen beheersen. Maar met een klein pionzetje werden de rollen omgedraaid. Dirk startte een aanval op de koningsvleugel en voerde de druk langzaam op. Op de 35e zet was materiaalverlies niet meer te ververmijden en gaf Jan op. Leen van Nieuwkerk speelde tegen Ad Oomes. Ad had het moeilijk en dacht op een gegeven moment een dame te moeten offeren. Maar compensatie kreeg hij niet, dus punt voor Leen.

 

Week 53

 

In deze laatste week van het jaar werd het Westlands Vriendschapstoernooi gehouden. Ook wel het oliebollentoernooi genoemd. De organisatie was in uitstekende handen van WSC en er werd ook gespeeld in de locatie waar WSC de thuiswedstrijden in de KNSB competitie speelt. Meestal kon er worden gekozen tussen snelschaak of een normale partij, maar nu wilde iedereen snelschaken. In totaal waren er 55 spelers aan het schaken, de ene groep nog sneller dan de andere. De eerste groepen kregen slechts 3 minuten (+2seconden) zodat er eerst een voorronde gespeeld kon worden. Dat Jan Willem de Jong afgetekend winnaar werd zal niemand verbazen. De volgende editie van dit toernooi zal in Naaldwijk worden gehouden en zal georganiseerd worden door Schaakmat.

 

Groep 1 A voorronde

pnt.

Groep 1 B voorronde

pnt

1

Jan Willem de Jong

8,5

1

Bianca Muhren

9

2

Marnix Hofman

8

2

Marco Kuijvenhoven

6

3

Timon van Dijk

7

2

Manfred Kindt

6

4

Jacob Buitelaar

4,5

2

Johan Voorberg

6

5

Michael

4

5

Menno Pietersma

5,5

6

Gerben van Leeuwen

4

6

Karg Brunner

4,5

7

Jan Dekker

3

7

Frans Vreugdenhil

3

8

André Duijvesteijn

2,5

8

Ronald van Etten

2

9

Ard Dekker

2

8

Dirk van Nieuwkerk

2

10

Leo Duijvesteijn

1,5

10

Jan v.d.Heiden

1

Groep 1

pnt.

1

Jan Willem de Jong

9,5

2

Timon van Dijk

7,5

3

 Bianca de Jong Muhren

5

4

Manfred Kindt

4,5

5

Michael Kroes

4,5

6

Marnix Hofman

4

7

Menno Pietersma

4

8

Johan Voorberg

3,5

9

Marco Kuijvenhoven

2

10

 Jacob Buitenlaar

1,5

Groep 2

pnt.

1

Karg Brunner

8

2

Gerben van Leeuwen

5,5

3

André Duijvesteijn

5

3

Leo Duijvesteijn

5

3

Ard Dekker

5

3

Frans Vreugdenhil

5

7

Jan v.d.Heiden

4,5

8

Ronald van Etten

3,5

9

Dirk van Nieuwkerk

2

10

Jan Dekker

1,5

Groep 3

pnt.

1

Wim Duijvesteijn

6

2

Teun van Dijk

6

3

Frits v.d.Gaag

6

4

Jan van Leeuwen

5

5

Dick Post

4,5

6

Jan Tamerus

4

7

Sandra v.d.Berg

4

8

Vincent Kuijvenhoven

3,5

9

Leen Prins

3

10

Marcel Dijkshoorn

3

Groep 4

pnt.

1

Pascal van Dijk

10

2

André v.d.Weijde

9

3

Jos Bruin

8,5

4

Jan v.d.Ende

7

5

Alex de Lange

7

6

Gera de Jong

5,5

7

Anja v.d.Kraan Valstar

5

8

Leen van Nieuwkerk

4

Groep 5

pnt.

1

Jeffrey Hofland

10

1

Dick Valk

10

3

Simon v. Swieten

9,5

4

Remco Trompetter

7,5

5

Wim de Lange

5

6

Ruud v.Heijningen

5

7

Gerard Buijs

4,5

7

Martin v.d.Wal

4,5

Groep 6

pnt.

1

Matthijs Jansen

10,5

2

Abdellah Rissalah

10

3

Peter de Vries

8

4

Wim Poot

5,5

5

Leo Grootscholten

4

6

Coen Verspeek

3

7

Leny v.d.Gaag

1

 

 

Week 52

 

Bij schaakmat was deze week weer het traditionele Kerstschaaktoernooi. Niet minder dan 62 deelnemers waren er en dat was net geen record. Er waren veel clubleden, maar ook veel oud-leden en misschien ook toekomstige leden. Behalve de topschakers schaakte ieder 3 partijen met 20 minuten bedenktijd op de klok. Tijdens de pauze was er ook nog een Tombola waar heel veel prijzen waren te winnen.

De grote zaal van de Ontmoetingskerk was deze keer te klein om iedereen een goed plekje te geven. Daarom speelde de grote groep snelschakers in het atrium en dat beviel prima. Timon van Dijk was met afstand de winnaar in deze groep. De winnaars in de overige groepen waren: Marcel Dijkshoorn, Matthijs Jansen, Karg Brunner, Stan Lambregts, Coen Verspeek, Kees Duijvesteijn, André v.d.Weijde, Jordy Zuidgeest, Michel Onderwater, Piet Verduijn en Jeffrey Hofland.

Kerstwedstrijden 2015

Groep 1

punten

1

Timon van Dijk

11,5

2

Henk van Putten

9,5

3

Michiel v. Woerden

10,5

4

Frans Vreugdenhil

5

5

André Duijvesteijn

6

6

Marco Kuijvenhoven

8

7

Rob van Lom

4

8

Frans Pieter v.d.Bos

8,5

9

Ard Dekker

5

10

Theo Orsouw

9

11

Jan Dekker

3

12

Ronald van Etten

3

13

Leno den Broeder

7

14

Dirk van Nieuwkerk

1

Groep 2

15

Jan v.d.Heiden

2

16

Karg Brunner

3

17

Frits v.d.Gaag

1

18

Mart v.d.Wal

0

Groep 3

19

Jos Bruin

1,25

20

Robert Merle

2

21

Jordy Zuidgeest

2,25

22

Dick Post

0,5

Groep 4

23

Gerard Zuyderwijk

0

24

André v.d.Weijde

2,5

25

Vincent Kuijvenhoven sr

1,5

26

Leen van Nieuwkerk

2

Groep 5

27

Wim Duijvesteijn

2

28

Hans Haisma

1,5

29

Peter de Vries

0,5

30

Jeffrey Hofland

2

Groep 6

31

Jan v.d.Ende

1,5

32

Marcel Dijkshoorn

3

33

Anja v.d. Kraan-Valstar

1,5

34

Anton Lohuis

0

Groep 7

35

Kees Flikweert

2

36

Michel v.Bergenhenegouwen

0

37

Leen Prins

2

38

Piet Verduijn

2

Groep 8

39

Hans Huurman

2

40

Abdellah Rissalah

0,5

41

Peter Penning

0,5

42

Stan Lambregts

3

Groep 9 / 10

43

Nico Groenewegen

3

44

Henk Huurman

2

45

Ad Oomes

0

46

Leo Grootscholten

2

47

Piet Bol

2

48

Matthijs Jansen

5

Groep 11

49

Jaap de Haan

1

50

Coen Verspeek

3

51

Jan v. Nieuwkerk

1

52

Rob Bucher

1

Groep 12

53

Kees Duijvesteijn

3

54

Steven Hiemstra

1

55

Frans Boers

2

56

Amos Waasdorp

0

Groep 13

57

Danny Zwaartman

2

58

Ophir Waasdorp

0

59

Brandon Voskamp

1,5

60

Michel Onderwater

2,5

Lange Partij

61/62

Leo Duijvesteijn-Bertus Groot

1 - 0

 

 

 

 

Week 51

 

Michiel van Woerden kreeg tegen André Duijvesteijn een heel vreemde opening op het bord. André zag een goede voortzetting maar deed iets heel anders, wat duidelijk minder was. Michiel kreeg toen op 2 vleugels meer activiteit dat eerst tot pionwinst leidde en later tot een winnende aanval. Pieter v.d.Ende opende tegen Johan ’t Hart damegambiet. Na een gelijke opening leek Pieter een licht positioneel voordeeltje te hebben. Later kantelde dit weer en Pieter kwam behoorlijk in de knel. Juist toen Johan kon gaan verzilveren, maakte hij een fout. Daarna was remise onvermijdelijk. Voor Pieter proefde dit als een overwinning.

Martin v.d.Wal ruilde zijn paard voor een loper in zijn partij tegen Leen van Nieuwkerk. Dit ging ten koste van een pion maar zijn loper zorgde voor vervelende penningen. Uiteindelijk vielen zijn dame en loper gezamenlijk Leens stelling binnen. Daar stelden ze de witte koning behoorlijk op de proef met mat tot gevolg.

Bij de partij Robert Merle – Leno den Broeder kwam er een Siciliaan op het bord. Leno verspeelde een pion maar kon via dameruil enige compensatie krijgen. Leno veroverde toen eerst een, en later nog een pion, maar zijn stukken werkten totaal niet samen. Robert kon toen met zijn torens binnenvallen en via een combinatie kon hij de winst forceren.

Gerard Zuyderwijk wist van Frits v.d.Gaag te winnen. Tot zet 45 ging het gelijk op. Toen zag Frits een heel lekker pionnetje en stuurde zijn dame er op af om die op te peuzelen. Maar die dame stond in de penning en ging al snel de doos in. Na deze blunder gaf Frits het direct op. Ronald van Etten kreeg Bertus Groot als tegenstander. Ronald opende voortvarend maar Bertus bleek de theorie goed te kennen. Daarna ontstond een tactische schaakpartij waarin Ronald ruimte kreeg om zijn favoriete spel te spelen. Een blunder van Bertus forceerde het einde. Wim Duijvesteijn speelde nog niet erg gelukkig dit seizoen. Daarom kreeg hij nu Ophir Waasdorp als tegenstander. Voor Ophir een kans om eens tegen een vijfvoudig oud-kampioen te schitteren. Maar op de 8e zet maakte een klein foutje een eind aan zijn droom. Zo was het Wim, die niet zelden als laatste klaar is, dit maal juist als eerste om zijn uitslagenbriefje in te leveren.

Leen van Nieuwkerk  - Martin van der Wal 0 – 1  (rectificatie) Het eerdere verslag was blijkbaar van een andere partij. Hier volgt het verslag van Martin letterlijk: 

Na d4-pf6 kwam Lg5  nooit gezien en dat was Leen zijn bedoeling ook , elke zet blijkt een opening deze de Trompovsky aanval ( Ruth opovsensky opening ) welke later overging in de Torro aanval , en ik maar denken dat het de van Nieuwkerk ( alla Leen ) opening was, wonderbaarlijk bleef de Torro theorie lang in stand . Leen kreeg een prachtige aanval welke niet door sloeg veroverde  knap een oprukkende pion ruilde de laatste torens en dacht met een plus pion dat het kat in het bakkie was. I.p.v. met zijn koning richting een promotie pion te gaan snoepte hij daarmee nog een pion , uitzicht op remise was zo verledentijd dankzij een sterke loper kon zwart promoveren , voor het zover was gaf Leen op. 

 

 

Week 50

 

Het blijft spannend in de competitie. Koploper Michiel van Woerden was pas één week koploper en moest die positie nu al weer afgeven. Michiel kon het niet winnen van Jan Dekker. Het werd wel een hele leuke partij waarbij beide spelers de aanval zochten. Michiel won daarmee een pion, maar Jan kreeg wel een vrijpion. En die pion bleek zo gevaarlijk dat Michiel deze wel moest slaan, waardoor hij weer een stuk kwijt raakte. Toen Jan remise aanbood ging Michiel direct akkoord. Henk van Putten kon hiervan profiteren, mits hij van Leo Duijvesteijn zou winnen. Maar die liet dit niet zo maar gebeuren. Leo opende zeer agressief. Kreeg aanvalskansen. Offerde een paard voor 2 pionnen en kreeg een dreigende pionnenstorm. Henk moest uiterst secuur te werk gaan en ging zelf ook aanvallen. Wie zou het eerst een opening kunnen forceren? Uiteindelijk was het Henk die met zijn kwaliteiten het punt naar zich toe trok.

Na een gelijk opgaande opening in de partij Leen Prins – Matthijs Jansen werd het steeds drukker in het centrum. In die drukte was het zaak om bewegingsvrijheid te houden. Toen Matthijs echter een paard voor zijn loper zette kon die loper niet meer naar voren. Ook naar achteren was niet mogelijk, dus kon Leen met zijn pionnen die loper vangen. Matthijs gaf toen gedesillusioneerd op.

Op maandag 21 december is weer het jaarlijkse Kerstschaaktoernooi. Iedereen wordt verzocht om iemand uit te nodigen voor dit toernooi. Tijdens de pauze is er ook een tombola. De leden worden gevraagd iets mee te nemen als inzet voor deze tombola.

 

 

Week 49

 

Nek aan nek race om de koppositie.

Terwijl Henk van Putten in het WSC bekerteam actief was greep Michiel van Woerden zijn kans om de koppositie over te nemen. Om dat voor elkaar te krijgen hoefde hij alleen maar te winnen van Gerard Zuyderwijk. En Gerard maakte het hem niet echt moeilijk. Hij probeerde nog wel via dameruil de zaak te vereenvoudigen, maar Michiel kreeg toch de aanval en dat leverde een toren op. Daarna gaf Gerard de pijp aan Maarten. Oud-kampioen Kees Flikweert moest het opnemen tegen Roald van Etten. Kees speelde zijn geliefde Bird-opening maar mistte een belangrijke tussenzet. Ronald veroverde daardoor een belangrijke centumpion. Voor Ronald werd het een prachtige aanval die uiteindelijk tot mat leidde. Marco Zwanenburg speelde tegen Karg Brunner. Het werd een echte manoeuvrepartij. Pas toen Marco zijn sterkste loper moest ruilen kwam er schot in de zaak. Karg benutte zijn loperpaar om een vrijpion te creëren. Daarna was het snel gebeurd.

Leen Prins kwam tegen Robert Merle  goed uit de opening. Robert moest verdedigen. Dat ging allemaal maar net, het bleef remiseachtig. Robert plaatste diverse stukken  op de achterste 2 rijen. Leen probeerde op de Damevleugel binnen te dringen met zijn dame. Robert kon echter een tegenaanval plaatsen op de koningsvleugel, waar Leen zo van schrok dat hij een stuk weggaf en gelijk maar op gaf. 

Een soort 4 paarden spel kwam op het bord in de partij Wim Duijvesteijn tegen Martin v.d.Wal. Martin ruilde paard en loper waardoor Wim 2 dubbel pionnen kreeg Tot en met zet 31 werd er geen hout meer gehakt.

Wim kreeg flinke druk op de zwarte koning, maar door pareren kwam er ook tegendruk en voor Wim ook weer de tijdsdruk. Toen de kruitdampen waren opgetrokken bleek  Martin iets beter te staan. Voor Wim was het blijkbaar  te moeilijk want uiteindelijk ging hij door z’n vlag.

 

 

Week 48

 

Koploper Henk van Putten had HSB verplichtingen dus was het nu nummer twee Michiel van Woerden tegen nummer drie Paul Brasser. Ze hadden al een keer eerder tegen elkaar gespeeld dit seizoen, dus eigenlijk kwam deze indeling als een verrassing. Maar de eerste keer werden de punten gedeeld, dus er was geen duidelijke favoriet. Maar nu speelde Paul met zwart iets onnauwkeurig waardoor hij de rokade verspeelde. Met de koning in het centrum is het voor de andere partij altijd lekker spelen. Om de aanvallen te pareren moesten er concessies worden gedaan. Uiteindelijk kon Michiel toch een winnende aanval inzetten en afronden. In de partij André Duijvesteijn – Jan Dekker was het snel beslist. Jan verspeelde een stuk en kwam er daarna niet meer aan te pas. Wim Duijvesteijn deed het nog niet zo goed dit seizoen. De oud-kampioen staat slechts op nummertje 37 als hij moet aantreden tegen de nummer 36, Michel van Bergenhenegouwen. Ook Michel staat een beetje onder zijn kunnen en dat liet hij blijken ook. Hij verdedigde zich met zwart heel vakkundig. Later kreeg hij ook kansen en zelfs uitgesproken winstkansen. Hij vermeed herhaling van zetten want speelde volledig op winst. Daardoor kreeg ook Wim weer kansen en uiteindelijk was hij de gelukkige. Michel was gedesillusioneerd, maar hij had misschien wel de mooiste partij van zijn leven gespeeld. Waar zijn de verslagen van de overige winnaars?

 

Week 47

 

De kraker van de week moest de partij worden tussen koploper Henk van Putten en de nummer 3 Paul Brasser. Beide spelers hadden zich goed voorbereid en zelfs databases geraadpleegd. Ze hadden beiden verbeteringen gevonden in eerder gespeelde partijen maar de partij liep net iets anders. Er werd uiterst secuur gespeeld om maar zeker niet te gaan verliezen. Reeds na 20 zetten werd de vrede getekend. De omstanders morden een beetje over het gebrek aan strijdlust.

In de partij André Duijvesteijn – Leen van Nieuwkerk offerde Leen een stuk. Het leek leuk maar bleek incorrect. Hij probeerde nog diverse trucjes maar daar trapte André niet in.

Wim Duijvesteijn verslikte zich in zijn partij tegen Aad Bom. Hij zocht een winstplan maar dat kostte hem zeeën van tijd. Uiteindelijk werd dat hem noodlottig. Ronald van Etten speelde met wit tegen Gerard Zuyderwijk. Tot de 30e zet ging het gelijk op. Ronald kreeg een pion op de 7e rij en dreigde te promoveren. Maar hij overzag een tussenschaak wat hem een stuk kostte. Daarna had Gerard niet veel moeite meer om de winst naar zich toe te trekken.

Karg Brunner opende tegen Martin v.d.Wal voor het eerst weer eens met e4. De opening verliep niet vlekkeloos en het werd een echte schaakpartij. Pas heel laat kwam er tekening in. Karg had onderweg een pionnetje veroverd en dat bleek voldoende voor de winst. Ard Dekker speelde tegen Dirk van Nieuwkerk. Dirk speelde zijn geliefde Wolgagambiet. Ard stond redelijk tot goed, maar toen Dirk een loper weg gaf was het snel afgelopen.

 

 

Week 46

 

Onder luid applaus kwam Michiel van Woerden de zaal in. Hij was het immers die dit weekend kampioen is geworden van de Haagse Schaakbond. Michiel glunderde van oor tot oor en had daarna vast even moeite om zijn focus weer te richten op de partij van de avond. Gelukkig voor hem was dat zijn tegenstander van de avond, Frans Vreugdenhil, wat aan de late kant was. Frans was blijkbaar thuis zijn opening nog aan het voorbereiden. In de partij kwam Frans al snel met een spectaculair stukoffer. Michiel stak er extra tijd in om tot de conclusie te komen dat het een incorrect offer was. En dat bleek later ook want het punt ging naar Michiel. Intussen was koploper Henk van Putten bezig aan zijn partij tegen Leno den Broeder. Volgens omstanders ging het gelijk op. Pas op het allerlaatst bleek dat Henk toch een klein voordeeltje had weten op te bouwen en hij wist dit vakkundig in winst om te zetten. Wat een fenomeen toch deze nieuwe aanwinst, want extern doet hij het ook voortreffelijk.

Ard Dekker had de grootste moeite met Vincent Kuijvenhoven. Op papier zou Ard moeten overheersen, maar Vincent verdedigde secuur. Maar juist toen hij de tent definitief op slot kon gooien, produceerde hij  een ongelooflijke blunder. Enkele zetten later was Ard de gelukkige winnaar. Het verslag van Jan van Leeuwen over zijn partij tegen Jan v.d.Ende: Ik had wit en speelde Damegambiet, zwart speelde na gerokeerd te hebben h6 om loper g5  weg te jagen, mijn antwoord was h4 om koningsaanval te krijgen. Jan pareerde goed en viel aan door het centrum, offerde een paard maar hij kwam er niet doorheen en was gedwongen de dames te ruilen. Daarna kwam wit in het voordeel en kon het goed uitmaken.

Merkwaardig genoeg zijn er verder geen verslagen ingeleverd. Zijn er verder dan geen mooie overwinningen meer geboekt?

Na sluitingstijd kwam er toch nog een verslag binnen: Martin van der Wal – Aad Bom  1 – 0 Mart opende damegambiet wat met e6 werd afgewezen en al snel was er van theorie geen sprake meer. Beiden rokeerde pas op de 16e zet kort. Wit kreeg toch (zo leek het) een gevaarlijke open c lijn met toren dame en een lastig wit paard in het centrum. Wit miste wat en Aad kreeg met dame loper een mooie diagonaal richting g2 en kon slaan. Het gevolg was een beroerde stelling en wit moest aan de bak. Aad ruilde zijn toren voor het lastige paard. Toen volgden er vele schaakjes met diversen mat dreigingen maar het ging allemaal net niet. Tot slot gingen de dame’s van het bord en volgde een pionneneindspel. Minimaal remise, maar Aad maakte een foutje en wit promoveerde eerder en snoepte met een tussenschaak de ver opgerukte zwarte pion en zwart gaf terecht op.

 

 

Week 45

 

Koploper Henk van Putten speelde met wit tegen Frans Vreugdenhil. Frans was er extra op gebrand om hier een goed resultaat te behalen maar dat viel hem vies tegen. Een wurgpartij, was zijn eerste reactie.  Henk had een heel klein voordeeltje meegenomen uit de opening. Frans zocht constant naar tactische zetten maar vond die niet. Dat kostte wel veel tijd en in de tijdnoodfase wist Henk zijn nog steeds kleine voordeel in winst om te zetten.

Leno den Broeder had het zwaar tegen Michiel van Woerden. Aanvankelijk had hij goede aanvalskansen maar het leek gevaarlijker dan het was. Toen volgde er een grote afruil waarna bleek dat Michiel een pion extra over had. Dat bleek uiteindelijk voldoende voor de winst.

Ook een topper was de partij Paul Brasser tegen André Duijvesteijn. Na een Italiaanse opening ontstond er een gesloten stelling. André had een sterke loper die zo bij Pauls koning naar binnen keek. Paul kreeg echter tegenspel op de damevleugel. Later werd ook André’s koningstelling opengebroken en dat werd hem uiteindelijk fataal.

Jan Dekker wist van Ronald van Etten te winnen. Volgens Jan kwam Ronald te snel met zijn dame binnen terwijl deze dame nodig was om een vrijpion te elimineren.

Leo Duijvesteijn speelde tegen Theo v.d.Pol een echte aanvalspartij. Theo aan de ene kant van het bord en Leo aan de andere zijde. Leo moest eerst uiterst secuur verdedigen maar had daarna even tijd voor zijn eigen aanval. En die sloeg gelijk door.

In een onvervalste Siciliaan kreeg Johan ’t Hart door een passieve paardzet van Karg Brunner al snel een gevaarlijke aanval op de koningsstelling. Karg kreeg te weinig tijd voor de tegenaanval en bezweek onder de enorme druk.

De partij Jordy Zuidgeest – Ard Dekker trapte eerstgenoemde in een soort valletje. Dat kostte hem een pion en later de kwaliteit. Toch werd het nog heel spannend en moest Ard zijn toren offeren om uiteindelijk de winst veilig te stellen.

Aad Bom kon het niet bolwerken tegen Jan v.d.Heiden. Het enige dat Jan over die partij te zeggen had was: moeizaam. En daar was blijkbaar alles mee gezegd.

Jos Bruin kreeg tegen Dirk van Nieuwkerk een De Leeuw opening. Niet veel schakers kennen die opening maar Dirk des te beter. Toch verdedigde Jos zich aanvankelijk prima, maar kon niet verhinderen dat de aanval nu richting damevleugel ging. Jos negeerde deze aanval en startte zelf een aanval. Vaak is aanval de beste verdediging, maar nu niet. Toen Dirk met zijn dame insloeg gaf Jos het gelijk op.

Peter Bronswijk was overgelukkig met zijn eerste zege van het seizoen. Amos Waasdorp was hier het slachtoffer. Amos moest met zijn dame 2 stukken verdedigen. Maar Peter kon geforceerd de dames ruilen waarna 1 volle toren verloren ging en ook de partij.

 

 

Week 44

 

De partij André Duijvesteijn – Frans Vreugdenhil was vooral vermakelijk. Frans, die zo juist was teruggekeerd uit Duitsland voor een partijtje in de Duitse competitie, wilde vooral een mooie partij. In Duitsland was het een saaie pot geweest en dat wilde hij nu goed maken. Maar het voordeel in de partij ging naar André. Die stuurde Frans z’n dame alle kanten uit, maar die stond nergens echt goed. Toch lukte het Frans in hoge tijdnood via een eeuwig schaakvariant remise af te dwingen. Een gemiste kans voor André.

De partij Wim Duijvesteijn – Kees Flikweert had vooral nostalgische waarde. Legendarische partijen zijn gespeeld in het verre verleden en vaak stond de clubtitel op het spel. Inmiddels is er veel veranderd. Op papier is Wim nu veel sterker, maar Kees wilde nog wel eens heel diep gaan. Hij kwam beter te staan en had ook nog eens veel meer bedenktijd. Toch was het Kees die hier remise aan bood. Zo fanatiek als vroeger was hij dus toch niet meer. Wim kon opgelucht adem halen en de remise was een feit.

De partij Dirk van Nieuwkerk tegen Johan ‘t Hart leverde een gesloten Siciliaan op. Pas na 16 zetten gingen de eerste pionnen van het bord. Enkele zetten later offerde Dirk een kwaliteit en wie goed kon rekenen was nu in het voordeel. Johan had hier de meeste moeite mee, want her en der  gingen zijn pionnen van het bord. Daardoor kreeg Dirk nog meer aanvalsruimte en dat werd Johan uiteindelijk fataal.

Peter de Vries had het moeilijk tegen Martin v.d.Wal. Na een konings Indische opening kreeg Martin een open c lijn met een toren in bezit en kreeg ook nog een dreigende penning op de witte dame. Martin was hier niet doortastend genoeg om daarvan te profiteren maar hij bleef in het voordeel. Ook toen de dames er af gingen bleef Martin de c lijn beheersen. De ruilacties die volgden waren in het nadeel van Peter en even later reikte hij Martin de hand.

In de partij Ronald van Etten tegen Jeffrey Hofland week Jeffrey snel af van de theoretische paden en nu was het aan Ronald een plan te bedenken. Hij probeerde de druk wat op te voeren.  Jeffrey forceerde toen een dameruil, maar dat kostte hem wel een pion. Een hele belangrijke, zo bleek. Toen Ronald ook de andere stukken ruilde bleek de pion een winnende vrijpion te zijn. In het eindspel probeerde Jeffrey nog van alles maar dat was tevergeefs.

 

 

Week 43

 

Snelschaakkampioenschap Schaakmat seizoen 2015/2016

 

Liefst 40 schakers deden mee aan dit snelschaakkampioenschap. En daarmee was de zaal behoorlijk vol. Een zestal schakers speelden liever op normale snelheid. Voor hen was er plek in het atrium. Zoals gebruikelijk werd eerst de voorronde gespeeld. Negen partijen met 8 minuten bedenktijd per persoon. Jan Dekker wist ondanks dit snelle speelschema toch nog tijd te vinden om naast zijn eigen partijen alle uitslagen in de computer te verwerken en ook weer de nieuwe indeling er uit te toveren. Door dit strakke schema lukte het om voor 11 uur ’s-avonds alle 9 ronden gespeeld te hebben. Voor de 4 koplopers op dat moment zou het nu eigenlijk pas gaan beginnen. Die koplopers waren: 1. Menno Pietersma, 2.Frans Vreugdenhil, 3.Paul Brasser en 4.Gerben van Leeuwen. Dit viertal ging nog de finale spelen waaruit de uiteindelijke kampioen naar voren zou komen. Bij gelijk eindigen zou de stand in de voorronde bepalend zijn, dus Menno Pietersma was behoorlijk in het voordeel. Maar dat voordeel had Menno niet eens nodig want zijn eerste partij won hij van Gerben  en zijn 2e partij van Paul en zijn derde partij tegen Frans werd remise. Met 2,5 uit 3 was Menno overtuigend kampioen en nam de titel over van Michiel van Woerden, die dit jaar de finale niet had gehaald. Tweede werd Frans Vreugdenhil die evenals Paul Brasser 1,5 punt had gescoord. Op grond van de voorronde werd Frans hier tweede. Gerben van Leeuwen tenslotte werd 4e met een half punt.

 

De eindststand van de voorronde is even niet beschikbaar. Zo mogelijk volgt die spoedig.

 

 

Week 42

 

De twee koplopers, Henk van Putten en André Duijvesteijn, speelden tegen elkaar. Op papier was Henk favoriet want zijn rating is veel hoger. Maar André verdedigde taai en geen moment kwam hij in gevaar. Remise was het logische gevolg. In de partij Ard Dekker – Leno den Broeder offerde Leno een pion. Hij had dus meer ruimte voor zijn stukken waardoor Ard heel secuur moest spelen. Maar Ard wilde ook graag winnen dus speelde hij het scherp. Dat had hij beter niet kunnen doen want het was Leno die met de overwinning naar huis ging.

Frans Vreugdenhil had tegen Leo Duijvesteijn een hele leuke partij. Met zijn ‘4 pionnen op een rij’ opening probeerde hij Leo te verrassen. Maar het betrof hier een schaakpartij dus moest hij nog even verder om te winnen. Die winst kwam er uiteindelijk wel maar hij moest er erg diep voor gaan.

In zijn partij tegen Karg Brunner verloor Robert Merle een tempo. Toch was de stelling goed speelbaar. In het middenspel ging er echter een stuk verloren waardoor Karg hier triomfeerde. Voor de komende week staat het snelschaakkampioenschap van Schaakmat op de planning.

 

 

Week 41

 

Koploper Henk van Putten speelde tegen Ard Dekker. Maar Ard had vandaag zijn dag niet en al snel kon hij zijn tegenstander feliciteren. Jordy Zuidgeest speelde met zwart tegen Michiel van Woerden behoorlijk passief. Michiel kreeg veel ruimte en dat speelt altijd lekker. Maar Jordy verdedigde goed en op een gegeven moment moest Michiel zijn paard terug trekken. Maar daar had hij geen zin in en offerde het maar. Dat was het begin van een serie zeer krachtige zetten. Jordy kon alles niet overzien en probeerde het nog met een remiseaanbod. Maar Michiel had het wel gezien en even later kon Jordy opgeven. De partij tussen Leno den Broeder en Dirk van Nieuwkerk was vooral een spannende partij. Leno offerde zijn loper op f7. Stond daarna waarschijnlijk verloren, maar probeer dat maar eens te verzilveren. Dat lukte Dirk niet en in de tijdnoodfase ging Leno met de zege strijken. Ook op het bord van Peter de Vries tegen Karg Brunner kwam er een offer op f7. Ook hier was lang onduidelijk of het offer correct was maar uiteindelijk ging Karg wel met het punt naar huis. In de partij tussen Jan v.d.Heiden en André Duijvesteijn offerde Jan een pion op b4. Hij kreeg hier mee wel veel ruimte, maar kon dat niet echt benutten. Aan het einde van de partij dacht hij met een kwaliteitsoffer in het voordeel te komen, maar dat lukte niet en ging de winst naar André. Ook een aantrekkelijk pot tussen Ronald van Etten en Wim Duijvesteijn. De theorie werd snel verlaten en dat kostte vooral Wim veel tijd. Ronald speelde snel maar maakte wel een ernstige fout. Wim had toen niet zo veel tijd meer om alles door te rekenen en maakte ook een fout. Ronald zag dat hij met afruilen van zijn stukken een gewonnen eindspel zou overhouden. En zo gebeurde het ook. Punt voor Ronald. De langste partij van de avond ging tussen Jan v.d.Ende en Johan ’t Hart. Het werd een partij van verdedigen, verdedigen en nog eens verdedigen. Maar dat koste zeeën van tijd. Beide spelers staan niet bekend als tijdnoodspelers dus dat was wel even smullen voor de vele toeschouwers rond het bord. Johan stond twee pionnen voor en zeker gewonnen, maar zag niet zo snel hoe. Na elke zet krijgt ieder 10 seconden increment op de klok, dus binnen die tijd moest de zet gespeeld worden. In die fase hield Jan het hoofd het meeste koel. Hij liet het paard slaan, maar zou dan pat staan. Johan zag het net op tijd, maar kon niet vermijden dat Jan in een geforceerde remisestelling kwam. Een geweldige prestatie, vooral voor Jan.

Tenslotte speelde Leo Duijvesteijn tegen Jan van Leeuwen. Het werd een theoretische opening en lang bleef het gelijk. Jan kreeg zelfs de dreiging een belangrijke pion te veroveren, maar Leo wist dat net te pareren. Toen Jan zijn sterke loper afruilde kreeg Leo ook kansen. Een ver opgerukte vrijpion gaf hierbij de doorslag. Jan meende nog die pion te kunnen slaan maar dat was een misrekening.

In de afgelopen week was er ook nog de uitzonderlijke prestatie van Michiel van Woerden op het Haagse Persoonlijk kampioenschap. Onze heersend kampioen moest het opnemen tegen Gert Legemaat, oud kampioen. Beiden waren nog ongeslagen, het was dus een soort 6 puntenwedstrijd, om het in voetbaltermen te zeggen. Maar Michiel had zich perfect voorbereid en precies die stelling kwam op het bord. Gert had niets aan zijn voorbereiding dus stond Michiel eigenlijk al een half punt voor. Met elke zet werd zijn voordeel groter en toen Gert ook nog in de fout ging was het punt voor Michiel. Komende week moet Michiel tegen Ted Barendse (veelvuldig kampioen Schaakmat) uitkomen. We zien er naar uit.

 

 

Week 40

 

Het was weer volle bak bij Schaakmat. Terwijl WSC 5 in de kleine zaal hun HSB wedstrijd speelde, waren er in onze zaal ook nog eens 32 schakers actief. Verder was er op dinsdag nog een uitwedstrijd van WSC 3 dus dat kwam wel goed uit. Zo wie zo was het een goede week voor het Westlandse schaak want zaterdag had WSC 1 al een ruime overwinning geboekt, WSC 5 kwam maandag tot een verdienstelijke puntendeling en WSC 3 bracht op dinsdag ook de punten mee naar het Westland. Het leuke van het WSC 5 team is dat dit het complete Sio-team was van vorig jaar. Zoals bekend is Sio als vereniging gestopt, maar de spelers zeker niet.  Op deze wijze wordt Sio niet vergeten. Ook het Sio schaaktoernooi, dat op zaterdag 24 oktober wordt georganiseerd, gaat gewoon door.

Ook de competitie bij Schaakmat gaat natuurlijk gewoon door. Maar wel met veel nieuwe namen. Niet alleen de mensen die van Sio komen, maar bijvoorbeeld ook de nieuwe koploper is nieuw. Henk van Putten komt van LSG en heeft daar al veel schaakervaring opgedaan. Maar nu moest hij uitkomen tegen de kampioen van Schaakmat en dat was een echte uitdaging. Michiel van Woerden is niet alleen kampioen van Schaakmat, maar ook van de hele Haagse Schaakbond. En Michiel ging in dit treffen helemaal los. Hij begon met een pionoffer, gevolgd door een stukoffer. Het leek of Michiel  in de voetsporen schaakte van de oude schaakmeester Tal. Die kon ook op deze wijze het bord in vuur en vlam zetten. De omstanders fronsten hun wenkbrauwen, die konden het allemaal niet volgen. Een remiseaanbod werd door Michiel afgeslagen. Inmiddels was Henks koning uit zijn veilige schuilplaats gelokt en leek de genadeklap te komen. Maar die kwam niet. Henk bleek ook een meester in het verdedigen, want toen de kruitdampen waren opgetrokken, kwam Michiel een stuk te kort en er restte hem niets anders dan zijn hand uit te steken om zijn tegenstander te feliciteren.

Een andere opvallende uitslag is de puntendeling tussen Dirk van Nieuwkerk en Paul Brasser. Na een gesloten Siciliaanse opening kreeg Dirk wel een pion voorsprong, maar dat was een dubbelpion en had geen of weinig waarde. Het werd een echt positionele partij en het bleef volkomen gelijkwaardig. Het kon dus niet anders worden dan remise.

 

 

Week 39

 

Deze week was het een aparte avond bij Schaakmat. In totaal moesten 3 HSB teams hun club vertegenwoordigen. 2 teams speelden een thuiswedstrijd, zodoende was het een drukte van belang in de Ontmoetingskerk. Maar ondanks de 3 HSB wedstrijden werden er toch ook nog 12 partijen gespeeld voor de onderlinge competitie. En gelijk maar de topper Paul Brasser – Michiel van Woerden. Als er twee schakers aan elkaar gewaagd zijn dan zijn deze twee het wel. Het ging dan ook heel lang gelijk op en in de slotfase ontstond een explosieve stelling. Alle zware stukken stonden op de koning van Michiel gericht, die volop moest verdedigen met zijn eigen zware stukken. Dat lukte maar ternauwernood en beide spelers meenden een winnende voortzetting gemist te hebben. Maar in de analyse achteraf bleek toch de remise een terechte uitslag te zijn. Ook remise werd het bij de partij Marcel Dijkshoorn – Robert Merle. Maar deze partij verdiende het predicaat ”mooiste partij van de avond”. Het was niet alleen de mooiste partij, maar ook de langst durende partij. Het halve punt was dan ook voor beiden dik verdiend.

 

 

Week 38

 

Vriendschappelijke wedstrijd Westland – DSC         14.5 – 17.5                door Douwe Pietersma

 

Op maandag 14 september 2015 vond de 24ste schaakwedstrijd tussen het Westland en Delft plaats. Deze keer in de Ontmoetingskerk in Naaldwijk, het thuishonk van Schaakmat. Na een nederlaag in 2014 en een overwinning in 2013 was de hoop en wil op een nieuwe overwinning aanwezig bij de Westlandse schakers.

Dat bleek al na minder dan een uur schaken: het Westland boekte een comfortabele 3-0 voorsprong in een mum van tijd. Maar 3-0 als er 32 punten te verdelen zijn, dat is nog geen 10% en zegt dus nog niet zo veel.

Nadat de helft van de schaakpartijen was gespeeld, stond er vervolgens een gelijke stand: 8-8. De rest van de avond zou bijna bloedstollend spannend worden.

Eén van de partijen die schijnbaar alle kanten op kon speelde zich af aan het eerste bord. Michael Aagaard (Westland) wist daar een web aan complicaties te creëren in de hoop dat zijn tegenstander Gert Legemaat (Delft) verstrikt zou raken. Het zag er erg spectaculair en vindingrijk uit. Gert hield echter het hoofd koel en won de partij.

In de afronding erkende het Westland in Delft uiteindelijk de meester. Bij een stand van 14,5-14,5 won Delft de laatste drie partijen.

Tot na twaalven werden vervolgens sterke (schaak)verhalen uitgewisseld en werden de eerste plannen gesmeed voor het 25 jarig jubileum van deze vriendschappelijke wedstrijd in 2016. Dan bezoeken de Westlanders Delft in het tweede weekend van september. Zullen ze dan gaan winnen?

 

 

2120

 Michael Aagaard

0-1

Gert Legemaat

2260

2112

 Michiel van Woerden

1-0

Bob Voogt

2111

2084

 Timon van Dijk

0-1

Ted Barendse

2111

2054

 Henk van Putten

1-0

Hans Stam

2081

1887

 Ard Dekker

1/2-1/2

Kees vd Meer

1986

1850

 Johan 't Hart

0-1

Wim Kortis

1900

1844

 Frans Vreugdenhil

1/2-1/2

Jaap Flohil

1971

1754

 Leo Duijvesteijn

0-1

Henrik Tamerus

1912

1742

 Dirk van Nieuwkerk

0-1

Ano Wiersma

1830

1729

 Wim Duijvensteijn

1-0

Jouke van Gosliga

1820

1728

 André Duijvesteijn

1/2-1/2

Martin Verolme

1791

1726

 Leno den Broeder

1-0

Rob Smits

1730

1692

 Ronald van Etten

1-0

Corniel Nobel

1728

1679

 Sandra van den Berg

0-1

Kees Korving

1704

1632

 Jan van den Ende

0-1

Simon Broos

1689

1621

 Cock Hazeu

0-1

Arnt Veenstra

1650

1618

 Leen van Nieuwkerk

0-1

Vashish Sukul

1593

1613

 Vincent Kuyvenhoven

1/2-1/2

Gerard Bilars

1591

1598

 Jan Tamerus

1/2-1/2

Rene Poots

1508

1593

  Hans Haisma

1-0

Jesse Mulderij

1501

1591

 Robert Merle

1-0

Edgar Huisman

1472

1576

 Jordy Zuidgeest

1-0

Jan Zonneveld

1443

1563

 André van der Weijde

0-1

Michael Stoops

1424

1550

 Dick Post

1-0

Isabelle Tamerus

1400

1496

 Martin van der Wal

1/2-1/2

Herman Zonderland

1348

1473

 Leen Prins

1-0

Andre Bruinink

1250

1469

 Jeffrey Hofland

1-0

Paul vd Meer

1250

1279

  Jan Bouke Tiersma

1/2-1/2

Ernst Hanewald

1165

1276

 Bertus Groot

0-1

Bert vd Willik

1189

1127

 Michel Onderwater

0-1

Mark Breton

1500

1084

 Ad Oomes

0-1

Aram Hassan

1100

1033

 Pieter van der Ende

0-1

Nishant Narayan

1084

 

In totaal dus 64 schakers. Voor een schaker is dit een heel magisch getal. We schaken immers ook op 64 velden. Te samen met nog een aantal partijen voor de onderlinge competitie waren er 80 schakers actief. Dat betekent dat er ruim 2,5 duizend schaakstukken mee deden die de mooiste varianten op het bord toverden. Zo veel schakers waren er nog nooit tegelijk in de Ontmoetingskerk.

 

De volgende partijen zijn gespeeld voor de onderlinge competitie:

Aad bom                           - Leo Grootscholten             1 – 0

Danny Zwaartman                      - Matthijs Jansen        0 – 1

Michel v. Bergenhenegouwen       - Gerard Zuyderwijk            0.5 – 0,5

Peter Bronswijk                  - Jos v.d.Knaap          0 – 1

Rob van Lom                             - Jan v.d.Heiden         0.5 – 0.5

Jan v. Leeuwen                  - Karg Brunner           1 - 0

Abdellah Risalah                 - Ophir Waasdorp               0.5 – 0.5

Coen Verspeek                   - oneven

 

 

Week 37

 

In de 12e editie van het Blitzschaaktoernooi in De Tuinen was het weer een gezellige drukte.  De beste Westlandse schakers waren uitgenodigd om onderling uit te maken wie de sterkste is met een bedenktijd van slechts 5 minuten per persoon per partij. Te midden van het winkelend publiek is het altijd goed schaken en ook dat publiek kijkt de ogen uit. Zo iets zie je niet elke dag en voor een enkeling was het zelfs de eerste kennismaking met de schaaksport. Maar omdat die bedenktijd zo kort is verveelt het nooit. Regelmatig vliegen de stukken letterlijk in het rond. De wedstrijd zelf was ook heel spannend en pas in de allerlaatste partij viel de beslissing. In die laatste partij speelde Michael Aagaard  tegen Frans Vreugdenhil. Als Michael zou winnen, was hij de kampioen. Maar het werd remise. En nu ging de titel naar Marnix Hofman die nu net een half puntje meer had gescoord. Naast deze wedstrijd was er ook weer de simultaanseance. Iedereen kon aanschuiven aan de lange tafel en het opnemen tegen Ard Dekker, oud-kampioen van Schaakmat. Tenslotte was er ook weer het grote schaakbord waarop vooral de jongere jeugd zich uitstekend vermaakte.

 

Name

W

SB

 

 

 

Hofman, Marnix

13,5

88,75

Aagaard, Michael

13

86,25

Brasser, Paul

11

70,50

De Bruijn, Thijs

10

63,75

Pietersma, Douwe

10

57,50

Vreugdenhil, Frans

9,5

60,00

Dekker, Jan

9

47,00

Duijvesteijn, Andre

7,5

41,50

Stolze, Gerard

7,5

41,25

Van Etten, Ronald

6,5

33,25

Van der Kraan-Valstar, Anj

5,5

40,25

Van der Weijde, Andre

5

22,50

Hofland, Jeffrey

5

18,50

Duijvesteijn, Wim

3,5

12,75

Post, Dick

3

13,50

Kuyvenhoven, Vincent

0,5

2,75

 

 

De eerste maandag van september. Traditiegetrouw de eerste clubavond van het seizoen. Zo ook nu. Weer te beginnen met een korte vergadering gevolgd door de eerste ronde van de Schaakmatbeker. Maar niet zo maar een start van het nieuwe seizoen. Nee deze had een geheel ander karakter. In totaal waren 32 leden present en dat alleen al was een record. Maar er waren zowaar 9 nieuwe leden, meest afkomstig van Sio. Zoals bekend is Sio gestopt als schaakvereniging, maar de meeste schakers zijn niet gestopt. Op dit moment hebben zo’n 12 ex-Sio-leden zich bij Schaakmat aangemeld en enkele schakers overwegen nog een overstap. Maar omdat we allemaal al WSC lid waren, en er een heel goede band is tussen de Westlandse schakers, voelde het direct heel vertrouwd. Alsof we al jaren één zijn.

Direct na de vergadering werd geloot voor de eerste ronde van de Schaakmatbeker en dat leidde tot de onderstaande resultaten.

Natuurlijk weer met extra bedenktijd voor de minder sterke schaker.

        Ronald van Etten                - Jan Dekker                      1 – 0

        Vincent Kuijvenhoven          - Henk van Putten              0 – 1

        Paul Brasser                              - Leo Grootscholten             1 – 0

        Mart v.d.Wal                              - Gerard Zuyderwijk            1 – 0

        Robert Merle                              - Peter de Vries          1 – 0

        Michiel van Bergenhenegouwen    - Peter Bronswijk                1 – 0

        Ard Dekker                                - Ad Oomes                       1 – 0

        Pieter v.d.Ende                  - Jos Bruin                 1 – 0

Leen van Nieuwkerk                   - Wim Duijvesteijn              1 – 0

Johan ’t Hart                              - Frans Vreugdenhil             0 – 1

Jeffrey Hofland                   - Jan v.d.Heiden         0 – 1

Karg Brunner                             - André Duijvesteijn            0 – 1

Theo v.d.Pol                              - Jan v.d.Ende            1 – 0

Jordy Zuidgeest                  - Dirk van Nieuwkerk  1 – 0

Rob van Lom                             - Bertus groot                    uitgest.     

        Leo Duijvesteijn                 - ?

 

 

Week 36

 

Op uitnodiging van Podium Westland is Schaakmat op zaterdag 5 september present geweest op het Bas Dekkerplein. Door de verschrikkelijke stortbuien was ’s morgens het grote schaakbord heerlijk schoon gespoeld en toen wij om één uur aantraden, brak zelfs de zon flink door. De hele middag bleef het droog en dat was niet alleen voor ons een verrassing maar zeker ook voor de hele organisatie van dit Open Podium. Vlak achter ons schaakplein, achter de schutting, was al een van de vele podia. De toeschouwers konden daar alleen komen door vlak langs ons schaakbord te lopen en velen bleven uiteraard even kijken. De schakers kregen 5 minuten bedenktijd en moesten zelf de klok bedienen. Dat leverde leuke taferelen op waarbij de schakers veel uithoudingsvermogen nodig hadden. Het publiek werd ook steeds uitgenodigd om ook een partijtje mee te schaken en vooral als er kinderen aan het schaken waren bleven er veel mensen kijken.. Ook heel amusant was partij tussen onze oud-leden Esther Dekker en Carlie Spruit. Esther kwam gewonnen te staan, maar kwam uiteindelijk 4 seconden te kort om de overwinning te kunnen bijschrijven.

De volgende uitslagen zijn genoteerd:

        Ard Dekker                - Wim Duijvesteijn              1 – 0

        Timon van Dijk   - André Duijvesteijn            1 – 0

        Wim Duijvesteijn - Leo Duijvesteijn               1 – 0

        Ard Dekker                - Timon van Dijk         0 – 1

        André Duijvesteijn      - Jos Bruin                 1 – 0

        Anne Borgdorf    - Tom Borgdorf          1 – 0

        Rob van Lom      - Wim Duijvesteijn              1 – 0

        Timon van Dijk   - Rob van Lom           1 – 0

        André Duijvesteijn      - Jeffrey Hofland         1 – 0

        Jos Bruin           - Leo Duijvesteijn               0 – 1

        Jan Dekker        - André Duijvesteijn            0 – 1

        Alfred                       - Jos Bruin                 0 – 1

        Leo Duijvesteijn  - Timon van Dijk         0 – 1

        André Duijvesteijn      - Wim Duijvesteijn              1 – 0

        Jip                    - Dennis                    1 – 0

        Ester Dekker              - Carly Spruijt            0 – 1

        Max                  - Jeffrey Hofland         0 – 1

        Aron                 - Matthijs Jansen        0 – 1

        Luuk                 - Tim                        1 – 0

        Dick Post           - Jan Dekker                      remise

        Ophir Waasdorp  - Matthijs Jansen        0 - 1

 

 

Week 16

 

Seizoen 12014/2015 afgesloten.