Schaakmat Westland

Weekverslag Schaakmat

 

Week 16

 

Seizoen 12014/2015 afgesloten.

Het schaakseizoen bij Schaakmat is weer afgesloten met een korte voorjaarvergadering met daarin ook de prijsuitreiking. Niet minder dan 29 leden waren aanwezig en dat is meer dan ooit. Ook oud-kampioen Teun Valstar, al ruim 35 jaar lid van Schaakmat, maar nu al 13 jaar woonachtig in Amerika, schoof nu ook aan. Zoals gebruikelijk was nu ook de verkiezing voor de waarderingsprijs 2015. Elk jaar wordt bij Schaakmat een speciale prijs uitgereikt voor de meest gewaardeerde Schaakmatter. Dit hoeft niet persé een lid te zijn.  In principe kan iedereen op die lijst geplaatst worden. De meeste stemmen gingen nu naar Michel Onderwater waarmee hij zeer verguld was. Er wordt wel eens gezegd dat dit de mooiste prijs is die je bij Schaakmat kunt verdienen. Na de vergadering werd er een simultaan gegeven door de (nieuwe) kampioen Michiel van Woerden. Opvallend is dat Michiel daarin, aan 10 borden, geen enkele partij verloor. Remise werd bereikt door Jan Dekker, Jordy Zuidgeest, Jos Bruin, Peter de Vries, Jan v.d.Ende en Ad Oomes.

Welke openingszet zal ik doen?

Met deze vraag begon Menno Pietersma zijn finalepartij tegen André Duijvesteijn om de Schaakmatbeker. André, nog een beetje beduusd van zo’n vraag antwoordde “doe maar Pa3” de slechtste zet die hij kon bedenken. En tot zijn grote verbazing speelde Menno ook Pa3. Dat dit ook echt een slechte zet was bleek wel uit het feit dat dit paard de hele wedstrijd daar op a3 is blijven staan en totaal geen rol van betekenis heeft gespeeld. En Menno moest de gehele partij ook nog eens spelen in slechts 20 minuten bedenktijd, terwijl André, op grond van het ratingverschil 5 keer zo veel tijd ter beschikking had. Maar hoe het mogelijk was begreep niemand maar na 20 zetten stond Menno gewoon op winst. Al zijn stukken, behalve het bewuste paard op a3, stonden op André’s koningsstelling gericht. Niemand gaf André nog een kans maar hij wilde nog niet capituleren. En, hoe bestaat het, maar in deze krankzinnige partij vond André nog een verdediging waarin Menno in zijn resterende minuten bedenktijd niet de winstweg kon vinden. Toch ook weer klasse van André en uiteindelijk gooide Menno de handdoek in de ring. André grijnsde van oor tot oor en nam alle felicitaties dankbaar in ontvangst. Voor de vele toeschouwers was dit een memorabele afsluiting van het schaakseizoen.

 

 

Week 15

 

Deze week de allerlaatste ronde van het seizoen 2014 / 2015. Voor sommigen nog een laatste mogelijkheid om het seizoen een beetje draaglijk af te sluiten. Maar voor anderen de mogelijkheid om zich nog net in de prijzen te spelen. Voor Michiel van Woerden was het niet zo spannend meer. Hij had zijn titel vorige week al veilig gesteld. Nu had hij tegen Vincent Kuijvenhoven nog wel een hele kluif. Vincent hield alles gesloten en zie er dan maar eens door heen te komen. Uiteindelijk kwam er een ruil waarna Michiel een sterk paard kreeg tegen een zwakke loper van Vincent. In het eindspel gaf dat de doorslag. Zonder te spelen legde Menno Pietersma beslag op de tweede prijs. Zijn ruime voorsprong op Ard Dekker had hij al eerder veilig gesteld. André Duijvesteijn kreeg in zijn partij tegen Jordy Zuidgeest een sterk loperpaar. Jordy moest zich in allerlei bochten wringen om de dreigingen te pareren maar uiteindelijk moest hij toch het hoofd buigen. Maar zo diep ook weer niet, want hij was ondanks zijn nederlaag wel winnaar van de eerste prijs in groep 2. De 2e prijs in die groep ging naar Jos Bruin, die het presteerde om de kanjer Karg Brunner te verslaan en dat alleen al is een prestatie op zich. Leo Duijvesteijn speelde tegen Theo v.d.Pol. Het werd een koning-indische partij waarin het altijd alles of niets is. In een ontploffende stelling was Theo even iets te hebberig en dacht een pionnetje mee te kunnen pikken. Maar die zet kostte hem uiteindelijk de partij. Leen Prins speelde een schitterende partij tegen Marcel Dijkshoorn. Een echte koningsaanval met alles er op en er aan. Het gaf Marcel zo veel hoofdbrekens dat uiteindelijk de tijd hem fataal werd. Toch hoefde men ook weer geen medelijden te hebben met Marcel, want ondanks zijn nederlaag werd hij wel 1e in groep 3. Ook de nummer twee in die groep, Theo v.d.Pol, eindigde deze avond met een nederlaag, maar ook hier gold dat hij zijn noodzakelijke punten al in een eerder stadium had verzameld. Het lijkt er op dat deze laatste ronde helemaal voor spek en bonen is gespeeld want ook Anton Lohuis behaalde zonder te spelen een prijs. Hij kreeg de prijs voor de snelste klimmer. Anton was, ten opzichte van vorig jaar, niet minder dan14 plaatsten gestegen en dat had echt niemand verwacht.

 

 

Week 14

 

Michiel van Woerden had tegen Jos Bruin aan remise voldoende om definitief de nieuwe kampioen te worden, maar remise werd het niet. Michiel was ook aan zijn stand verplicht om voor de winst te gaan en dat deed hij ook. Hij kwam dan ook niet echt in gevaar en kon al vrij snel het punt laten noteren. Michiel neemt de titel nu weer over van Menno Pietersma die zijn wisselbeker na een jaar weer moet inleveren. Voor Michiel is dit nu voor de 9e keer dat hij bij Schaakmat met de hoogste eer gaat strijken.

Bij de overige partijen speelden de twee André’s tegen elkaar. André v.d.Weijde met wit en André Duijvesteijn met de zwarte stukken. De witspeler opende met zijn favoriete Birdopening en kwam iets actiever te staan. Maar i.p.v. eerst alle stukken te activeren ging hij direct in de aanval. Toen die niet door sloeg nam André Duijvesteijn de aanval over. En die aanval was wel dodelijk. De partij tussen Wim Duijvesteijn en Jordy Zuidgeest leek aanvankelijk goed te verlopen voor Wim. Maar hij kon geen vervolg geven aan zijn aanval en even later nam Jordy het initiatief over. Maar ook Jordy kon zijn aanval geen vervolg geven. Het uiteindelijk eindspel met ongelijke lopers moest wel remise worden.

Karg Brunner speelde voor het eerst tegen Jan v.d.Ende. Na een gelijkwaardige opening en het nodige afruilwerk leek het om torenlijnen en mat achter de paaltjes te gaan. In deze fase verloor Jan een pionnetje, maar het leek houdbaar. Ergens is er vermoedelijk een onnauwkeurigheid ingeslopen, want Karg ging ineens toch met het volle punt strijken. De partij tussen Jan Dekker en Ronald van Etten ging vanaf zet 1 geheel gelijk op. Logisch dus dat dit een remise werd.

 

 

Week 13

 

Leo Duijvesteijn moest het tegen broer Wim opnemen. Meestal een harde en lange strijd maar nu was het niet zo spannend. Leo zette een gemene val op waar Wim eigenlijk niet in hoort te trappen. Maar nu wel en dat kostte hem een volle loper. Wim probeerde het nog wel maar Leo kwam niet meer in gevaar. Vincent Kuijvenhoven kreeg het zwaar te verduren tegen Leen van Nieuwkerk. Na een uur stond Leen twee pionnen voor en had bovendien de aanval. Maar Vincent gooide nog niet de handdoek in de ring en ging er extra voor zitten. Plotseling was Leen ineens een loper kwijt en toen werd het echt spannend. Beide koningen stonden op de tocht en uiteindelijk liep de koning van Leen het eerste mat.

Anton Lohuis verloor in zijn partij tegen Jordy Zuidgeest een pion en kreeg het zwaar. Toch kwam Jordy er niet door heen en ging het eindspel in met maar één pion extra. Vaak is dat niet voldoende, maar nu wel.

Aad Bom ging flink in de aanval tegen Marcel Dijkshoorn. Marcel koos er voor om een toren te offeren in ruil voor paard en twee pionnen. Dit offer gaf Marcel een sterk centrum maar een zwakke koningsstelling. Door Aad’s paard in te sluiten kwam Marcel in het voordeel maar de winst kwam pas onder tijdsdruk en na een erg spannend eindspel. Ad Oomes speelde tegen Theo v.d.Pol. Tot het middenspel ging alles gelijk op maar Ad overzag dat zijn paard in stond. Ad probeerde nog van alles maar het eindspel was verloren. Dinsdagavond werd er thuis nog een broederstrijd geleverd door Jan en Ard Dekker. Of het broederliefde betrof is niet gemeld maar herhaling van zetten bezorgde hier een remise.

 

 

Week 12

 

Terwijl in de kleine zaal WSC 2 zich veilig speelde in de promotieklasse werd er in de grote zaal nog flink te keer gegaan. Koploper Michiel van Woerden dacht tegen Jordy Zuidgeest een gemakkelijke avond te hebben, maar niets is minder waar. Tot ver in het middenspel was er nog niet veel aan de hand maar juist toen Michiel het heft in handen leek te gaan nemen kwam Jordy met een heel verrassend sterke paardzet. Het kostte Michiel veel hoofdbrekens om hier een antwoord op te vinden en dat vergde weer veel bedenktijd. Michiel kwam er achter dat hij minder stond, maar hij had nog één troef achter de hand. Hij bood remise aan. En ja hoor, Jordy accepteerde. Voor Jordy een wereldprestatie en voor Michiel, met de schrik vrij. Een zeer spectaculaire partij zagen we op het bord bij de partij Karg Brunner – André Duijvesteijn. Karg offerde een stuk, maar dat was waarschijnlijk niet terecht. André verdedigde in eerste instantie goed maar miste toch de winnende zet. Toen hij in hoge tijdnood een toren verspeelde, restte hem niets anders dan Karg te feliciteren met de overwinning.

De partij Ronald van Etten – Vincent Kuijvenhoven ging lang gelijk op. In een opwelling probeerde Vincent de witte lopers af te ruilen. Hij vergat echter een tussenzet waardoor zijn stelling in elkaar stortte. Even leek het nog of hij het kon houden, maar dat was slechts schijn.

Jan Bouke Tiersma wist na zijn partij precies wat hij fout had gedaan in zijn partij tegen Ad Oomes. Hij was te snel in de aanval gegaan en dan ook nog met te weinig stukken. Het meest aanvallende paard sneuvelde en aan het eind van de partij ging er nog een stuk verloren. Voor Ad was het een leuke partij. Theo v.d.Pol mocht het opnemen tegen de jeugdige Jesse v.d.Ende. Evenals Jan Bouke ging ook Theo te snel in de aanval met te weinig stukken. Het gelukte Jesse om zo’n loper met pionnen te isoleren. Het kostte Theo heel veel moeite om die loper weer in het spel te betrekken. Pas in het eindspel kwam er tekening en trok Theo aan het langste eind.

 

 

Week 11

 

Bij de 23^e ronde van de onderlinge competitie van schaakvereniging Schaakmat waren er heel wat engeltjes aanwezig. Een hele grote engel zat op de schouder van Wim Duijvesteijn. Wim speelde tegen Anton Lohuis, op papier een makkie. Hij kwam ook een pion voor, maar Anton maakte het Wim heel moeilijk. Zo moeilijk zelfs dat Wim in tijdnood een dame verspeelde voor een toren. In totaal verloren stand probeerde Wim nog een truc in te bouwen en warempel Anton zag het niet aankomen en ging mat. In de analyse achteraf wist Anton precies hoe hij had kunnen winnen, maar toen was het te laat. Ook een kanjer van een engel op de schouder van Ronald van Etten. In zijn partij tegen Ard Dekker stond Ard beter. Hij had 2 stukken tegen toren en pion en dat is een klein voordeel. Maar toen Ronald in naderende tijdnood even naar buiten ging om een sigaretje te roken, dacht Ard snel zijn zet te doen, en zodoende in tijdvoordeel te komen. Maar dat had hij beter niet kunnen doen. Ard deed precies die zet waarvan hij al drie keer had geconcludeerd dat hij die niet moest doen. En nu deed hij hem toch. Toen Ronald weer terug kwam bij het bord wist hij niet wat hij zag; een volle toren in de aanbieding. Met dank aan het engeltje op zijn schouder pakte hij de toren en de winst was verzekerd. En wat dan nog te denken van het geluk dat Danny Zwaartman afdwong in zijn partij tegen Peter Bronswijk. Het was al ver in het eindspel. Danny had naast zijn koning alleen een toren terwijl Peter nog toren en pion had. Het was een schitterende partij geweest en Peter had nog maar enkele minuten op de klok. Zijn pluspion kon hij in die paar minuten niet verzilveren dus bood hij remise aan. Maar met het oog op de klok wilde Danny doorspelen. Nu moest Peter zijn zetten telkens in 10 seconden doen en dat was nieuw voor hem. In plaats van zetherhaling ging hij nadenken en ja hoor, daar viel zijn vlag. Triest om op die manier te verliezen, maar hij vatte het sportief op. Hij was nog nooit zo ver gekomen.

Zijn er dan ook nog overwinningen waarbij geen sprake was van geluk? Misschien de overwinning van Michiel van Woerden op André Duijvesteijn. André maakte een foutje in de opening waardoor hij iets minder kwam te staan. Toen hij ook nog een vette pion verspeelde was het pleit al beslecht. Dan de partij van de Jantjes. Jan Dekker offerde tegen Jan v.d.Ende een loper voor twee pionnen. Maar gelijker tijd was Jans koningsstelling een gatenkaas. Daar profiteerde Jan weer van zodat de andere Jan zijn geofferde stuk weer terug won, waarna Jan capituleerde. Punt dus voor Jan. Hebben we ook nog de partij Jordy Zuidgeest tegen Karg Brunner. Jordy begon goed en ging in de aanval. Maar Karg verdedigde uitstekend en nam de aanval over. Dit kostte hem wel veel tijd. Te veel zelfs want de vlag maakte abrupt een einde aan al zijn illusies.

Ten slotte was er ook nog de bekerpartij tussen André v.d.Weijde en Theo v.d.Pol. André kwam beter uit de opening. Hij had ruime kansen, zowel op de koningsvleugel als in het centrum. Maar op grond van het ratingverschil had André maar de helft bedenktijd en dat ging hem opbreken. Toen Theo zich een vrijpion creëerde, moest André overgaan op verdedigen. En dat kost tijd, en dat had hij niet. Dus Theo naar de halve finale waar hij de strijd zal moeten aanbinden met Menno Pietersma. Het ratingverschil met Menno is niet minder dan 670 Elopunten, dus Theo, maak je borst maar nat. De andere halve finale gaat tussen Pieter v.d.Ende en André Duijvesteijn. Die partij zal worden gespeeld op 23 maart.

 

 

Week 10

 

In deze ronde hadden de koplopers, zo leek het, met z’n allen afgesproken dat het vandaag remisedag was. Michiel van Woerden overzag in zijn partij tegen Jan Dekker een paardzet. Jan kwam toen een pion voor en had het betere van het spel. Op dat moment bood Jan remise aan, met de gedachte: beter een half ei dan een lege dop. Michiel kon dit aanbod moeilijk weigeren. Ard Dekker speelde tegen Menno Pietersma. Hier was het Menno die remise aan bood en Ard ging er vanaf het begin al van uit dat dit het maximaal haalbare zou zijn, dus die accepteerde. In de partij Vincent Kuijvenhoven tegen Karg Brunner speelde Vincent vanaf zet 1 op remise. Karg ging voor meer, maar moest uiteindelijk toch in een puntendeling berusten. Jordy Zuidgeest behaalde wel de winst. In zijn partij tegen Leo Duijvesteijn kwam er een scherpe opening op het bord. Hierin overzag Leo een geniepige loperzet. Daarna stortte zijn stelling helemaal in en Jordy stuurde gedegen naar de volle winst. Ten slotte hebben we nog de verrassende overwinning van Marcel Dijkshoorn op veteraan Leen van Nieuwkerk. In het

middenspel verloor Leen een paard, maar alles stond nog wel heel kwetsbaar. De dame van Leen ging op jacht naar Marcels onbeschermde koning. Maar die dame alleen kon geen mat geven en uiteindelijk liep de koning naar veiliger oorden. In het eindspel zorgde het extra paard van Marcel voor de overwinning.

 

 

Week 9

 

Deze week geen enkele externe wedstrijd dus volle bak voor de onderlinge competitie. Er stonden 18 partijen op het programma en dat was reden om uit te wijken naar een grotere zaal. Die grotere zaal was gelukkig beschikbaar en dit was gelijk een test. De bedoeling is immers om volgend seizoen vast in deze ruimte te gaan schaken. Koploper Michiel van Woerden speelde tegen de nummer drie, Ard Dekker. Tegen de gewoonte in is er deze keer geen verslag van, maar de opmerking van Ard Dekker is nog wel blijven hangen: ”Ik heb wel opgegeven, maar qua materiaal stond ik gelijk”. Menno Pietersma mocht het opnemen tegen André Duijvesteijn. André kwam met een originele opening en de stand bleef lang in evenwicht. Het kostte hem evenwel veel tijd en dat brak hem later op. Aan het eind van de partij kwamen enkele foutjes waardoor Menno het punt pakte. Leo Duijvesteijn had een hele kluif aan Karg Brunner. Hij kwam in het voordeel middels een vergevorderde vrijpion, maar overzag een paardvork. Daarna bleven de kansen nog gelijk. Pas in de tijdnoodfase kon Leo met zijn vrijpion de winst forceren.

Wim Duijvesteijn speelde met wit tegen Jan Dekker. Het werd een rustige partij waarbij Wim veel tijd gebruikte en Jan juist heel weinig. Wim bleef de aanval zoeken, maar vond die niet. Het was juist Jan die beter kwam te staan. Een foutje van Wim werd afgestraft en het punt dus naar Jan. In de partij Vincent Kuijvenhoven – Theo v.d.Pol ging het de eerste 10 zetten gelijk op. Toen gooide Theo de knuppel in het hoenderhok door een vol stuk te offeren. Daar schrok Vincent behoorlijk van, maar uiteindelijk wist hij de verdediging sluitend te krijgen en de rest was eenvoudig.

 

 

Week 8

 

Bij Schaakmat kwam er wederom een nieuw lid binnen. De laatste maand kwam er wel elke week iemand binnenwandelen die zich gelijk maar aan meldde als lid. Schaakmat is daarmee natuurlijk zeer vereerd en er kunnen er best nog meer bij. Maar die nieuwe leden zijn voorlopig nog geen concurrenten voor koploper Michiel van Woerden. Michiel moest het deze keer opnemen tegen oud-kampioen Wim Duijvesteijn. In hun partij ging het lang gelijk op. Wel dwong Wim de afruil van Michiels centrale loper af. Vanaf dat moment dreigde er van alles. Michiel verloor daardoor veel tijd maar geen materiaal. Wim kwam er niet door en moest uiteindelijk toch berusten in remise. Michiel behoudt hiermee wel zijn leiderspositie.

Ronald van Etten had voor zijn partij tegen André Duijvesteijn een Hollandse opening op het bord getoverd. Hij verloor wel een pion maar heerste wel op de zwarte velden. Een tactisch trucje van Ronald werd niet op de juiste waarde geschat en daarna stortte André z’n stelling helemaal in.

Coen Verspeek speelde tegen Theo v.d.Pol. In het centrum stond alles heel stevig maar op de koningsvleugel ontstond er een zwakte. Theo maakte daar gretig gebruik van want via deze zwakke velden zette hij Coen schaakmat.

 

 

Week 7

 

Beter één dame in de hand dan ….

Het ging na het snelschaakkampioenschap bij Schaakmat eigenlijk alleen nog maar over die dame. Maar laten we het eerst hebben over belangrijkere zaken. Michiel van Woerden was oppermachtig en heeft van de 12 partijen die hij speelde er toch wel 11 gewonnen. Dan ben je een waardig kampioen. Oud-kampioen Menno Pietersma was verhinderd deze dag maar zijn broer Douwe nam de honneurs waar, en hoe. In de voorronde werd hij tweede met slechts één puntje minder dan Michiel. Derde en vierde in de voorronde werden Karg Brunner en Frans Vreugdenhil. Die vier koplopers zouden nog een finale spelen waarin uiteindelijk de kampioen zou voortkomen. Ook in die finale was Michiel oppermachtig terwijl Douwe hier puntloos bleef. De strijd tussen Frans Vreugdenhil en Karg Brunner ging om de tweede plaats. Niet heel belangrijk dus, maar de spelers gingen er voor. Het was Karg die gewonnen kwam te staan, hij moest alleen nog mat zetten binnen de tijd. Daar had hij nog 10 seconden voor, maar de stelling was duidelijk. Even met de pion promoveren tot dame en dan mat zetten. Alleen, toen puntje bij paaltje kwam was de dame zoek. Met inmiddels nog maar 5 seconden zei Karg ,”dit is een dame” en speelde verder met de pion, die dus een dame moest voorstellen. Vier seconden later zette Karg Frans mat met deze pion/dame. Karg had op dat moment precies nog één seconde op de klok. Maar Frans vroeg zich toen af of hij wel mat stond. In wezen stond hij niet eens schaak. Toen ging Karg op zoek naar de dame en wat bleek, die zat stevig verstopt in Frans zijn linkerhand. Maar Frans wilde ook weer niet op deze wijze winnen en feliciteerde zijn tegenstander. Daarmee was de kous wel af, maar de discussie nog lang niet.

 

	Snelschaakkampioenschap Schaakmat 2015          finale
	Schaakvereniging Schaakmat
		1	2	3	4	totaal	plaats
1	Michiel van Woerden		1	1	1	3	1
2	Douwe Pietersma	0		0	0	0	4
3	Karg Brunner	0	1		1	2	2
4	Frans Vreugdenhil	0	1	0		1	3

 

In de voorronde deden maar liefst 32 deelnemers mee. Omdat Jan Dekker niet fit was werd de computer aangestuurd door André v.d.Weijde en Jan v.d.Ende. Meestal komt er van het schaken dan niet zo veel terecht, maar ze eindigden wel beiden in de top tien. Dat is zeker vermeldenswaard. Heel opvallend was Leen Prins deze avond bezig. Uiteindelijk bereikte hij plek 11. Je kan zien dat Leen veel oefent op Playchess. En wat te denken van Anton Lohuis? Anton had trouwens al eerder laten zien heel goed te zijn met snelschaak. Op nummertje 18 zien we Marco Zwanenburg. Marco overweegt om lid te worden en dit was een mooie gelegenheid om kennis te maken met de club. Marco heeft laten zien dat hij misschien wel slecht horend is, maar ook zeker wel snel schakend. Dan direct daar achter Jesse v.d.Ende. Hij voelde zich helemaal in z’n element. En voor deze ene keer was laat worden geen belemmering. Op nummertje 26 zien we Abdellah Risalah. Pas enkele weken lid, had nog niet gescoord, maar behaalde hier wel drie punten! Het mooiste is wel dat er helemaal niemand puntloos is gebleven. Zelfs de nummer laatst Danny Zwaartman kon nog vol trots vermelden dat hij 2 punten had gescoord.

 

Voorronde Snelschaakkampioenschap Schaakmat

Nr	Name	Score	Rating	TPR	W-WE	SB
1	Van Woerden, Michiel	8	2075	2125	0,43	45,25
2	Douwe Pietersma	7	1650	1841	2,15	37,00
3	Karg Brunner	7	1700	1914	2,37	35,00
4	Vreugdenhil, Frans	6,5	2034	1919	-0,86	34,25
5	Van Etten, Ronald	6	1569	1724	1,86	27,75
6	Duijvesteijn, Andre	5,5	1747	1728	-0,02	24,00
7	Van den Ende, Jan	5,5	1621	1611	0,05	23,75
8	Dekker, Ard	5,5	1867	1747	-1,07	25,25
9	Van der Weijde, Andre	5,5	1593	1498	-0,77	21,75
10	Kuyvenhoven, Vincent	5	1620	1679	0,69	24,00
11	Prins, Leen	5	1511	1602	1,08	22,00
12	Duijvesteijn, Leo	5	1835	1705	-1,33	22,50
13	Lohuis, Anton	5	1200	1490	3,1	20,00
14	Zuidgeest, Jordy	5	1599	1579	-0,1	18,00
15	van Bergenhenegouwen, Michel	5	1300	1439	1,44	18,00
16	Duijvesteijn, Wim	4,5	1718	1597	-1,27	18,50
17	Van der Pol, Theo	4,5	1367	1570	2,08	16,75
18	Marco Zwanenburg	4	1400	1418	0,11	13,00
19	Jesse v.d. Ende	4	1300	1413	1,14	14,00
20	Marcel Dijkshoorn	4	1450	1356	-1,14	11,00
21	Van Nieuwkerk, Leen	4	1629	1383	-2,61	13,00
22	De Haan, Jaap	4	1258	1327	0,61	13,50
23	Pieter v.d. Ende	4	1300	1325	0,14	10,50
24	Van der Knaap, Jos	4	1264	1196	-0,87	14,00
25	Mathijs Jansen	4	1250	1264	0,12	9,00
26	Abdellah Risalah	3	1050	1183	1,29	8,00
27	Oomes, Ad	3	1122	1166	0,38	8,00
28	De Vries, Peter	2,5	1535	1266	-3,08	6,25
29	Tiersma, Jan Bouke	2	1271	1064	-2,48	5,00
30	Onderwater, Michel	2	1183	1114	-0,95	7,00
31	Verspeek, Coen	2	1256	1070	-2,18	4,00
32	Danny Zwaartman	2	1100	1080	-0,31	6,00

 

 

Week 6

 

Karg Brunner mocht het met wit opnemen tegen koploper Michiel van Woerden. Na een geweigerd damegambiet kwam Karg iets minder te staan. Michiel had een paard kunnen offeren met goede kans op winst maar dat durfde hij niet aan. Omdat er verder nauwkeurig  werd verdedigd werd het remise. Michiel behoud hiermee wel zijn eerste plaats.

Anton Lohuis deed het tot op heden bijzonder goed. Als enige speler was hij nog ongeslagen. Maar nu moest hij ook tegen de sterke tegenstanders. Zou hij ook Ronald van Etten kunnen verrassen? Maar nee, Anton besloot in een Boedapest variant om de aangeboden pion niet te nemen, maar door te schuiven. Kwam hierdoor met ruimtegebrek wat hem een kwaliteit koste. Toen hij na dame ruil ook nog een centrum pion verloor viel zijn hele stelling in elkaar.

In de partij van Bertus Groot tegen Leen Prins kreeg Bertus aanvankelijk wat overwicht. Dat duurde zo een tijdje maar omdat Leen de rijen goed wist te sluiten werd remise overeen gekomen.

Marcel Dijkshoorn verloor in zijn partij tegen Ad Oomes al na 4 zetten een loper. Wat volgde was een saaie maar uiterst productieve ruilpartij. Uiteindelijk stonden er alleen nog pionnen op het bord en had Ad uiteraard nog zijn extra loper. Dat was niet moeilijk meer voor hem om te winnen.

 

 

Week 5

 

In deze week was het beker-onderonsje tussen Schaakmat en WSC. Deze HSB bekerwedstrijd werd door iedereen uiterst serieus genomen en de opstelling was dan ook tot aan de loting een groot geheim. WSC had Rob van Lom als joker opgetrommeld en die was al vroeg aanwezig. Pas bij de loting bleek dat niet Rob op de spelerslijst stond maar Marco Kuijvenhoven. WSC wilde werkelijk niets aan het toeval overlaten. Schaakmat had immers in de 1^e ronde ook al verrast door het sterke DD uit te schakelen. Uiteindelijk zou het 4 – 0 worden voor WSC maar uit het verloop van de partijen bleek dat er spanning genoeg was. Leo Duijvesteijn speelde op bord 1 tegen Menno Pietersma. Hij offerde een stuk voor 3 pionnen dus alles of niets. Het werd niets. André Duijvesteijn speelde tegen Frans Vreugdenhil. Frans was heer en meester, maar maakte het zich nog zeer moeilijk. Hij liet een torenoffer van André toe en moest toen nog even alles uit de kast halen. Ronald van Etten mocht het Marco Kuijvenhoven lastig gaan maken. Nou dat werd het zeker maar in tijdnood ging Marco wel met het punt naar huis. Tenslotte de broederstrijd op het 4^e bord. Jan Dekker tegen broer Ard. Ard speelde met wit en had een licht voordeel, totdat Jan een blunder maakte. Hij gaf direct op.

Vanuit de onderlinge competitie hebben we nog de volgende verslagen: Leen van Nieuwkerk kreeg in zijn partij tegen Karg Brunner een Scandinavische opening voorgeschoteld. Er werden al snel stukken geruild maar er bleef nog genoeg over om het moeilijk te maken. Te moeilijk, zo bleek, voor Leen. Hij verloor een stuk en het mat volgde snel.

Bij de partij Marcel Dijkshoorn – Aad Bom kwam een spannende partij op het bord. In het middenspel zag Marcel een paardvork op dame/toren over het hoofd. Gelukkig voor hem vond hij een escape door met een paard Aad‘s dame aan te vallen. Toch wist Aad wel enkele pionnen te snoepen maar moest uiteindelijk ook weer een loper inleveren. Pas in het eindspel bleken Marcels pionnen sterker dan Aad’s loper.

 

 

Week 4

 

Michiel van Woerden verstevigde zijn koppositie middels zijn partij tegen Ronald van Etten. Er kwam daar een Pirc op het bord waarin Ronald met wit een pion offerde voor een goede positionele stelling. De enige kans voor Michiel was om een koningsaanval op te zetten. Omdat Ronald niet nauwkeurig verdedigde sloeg die aanval door.

Leen van Nieuwkerk was in zijn partij tegen Leo Duijvesteijn iets te aanvallend bezig. Hij overzag een sterke loperzet van Leo waarna het snel gedaan was. Ook André Duijvesteijn had niet zijn dag. In zijn partij tegen Ard Dekker verwisselde hij een zet waardoor Ard meer initiatief kreeg. Een tactisch grapje leverde hem ook nog een stuk op waarna André het voor gezien hield.

Peter de Vries probeerde een paardoffer in zijn partij tegen Anton Lohuis. Het leek leuk, maar was toch niet goed. Punt voor Anton. Matthijs Jansen kwam in zijn partij tegen Theo v.d.Pol wat rommelig uit de opening. Hij wist echter dreigingen op te bouwen en won zo een stuk tegen twee pionnen. Uiteindelijk kon Theo het stuk terugwinnen en een nieuwe dame halen. Matthijs speelde door tot hij mat stond.

 

 

Week 3

 

Bij Schaakmat heeft Michiel van Woerden weer orde op zaken gesteld. Middels een zeer benauwde zege op Leo Duijvesteijn heeft hij de koppositie van Menno Pietersma weer overgenomen. Menno had deze dag vrij genomen dus had Michiel alle kans. Toch hing het lot voor hem aan een zijden draadje. In een spectaculaire partij had Leo goede aanvalskansen. Michiel offerde een kwaliteit maar dit bleek niet de juiste verdediging. Maar in de tijdnoodfase kon Leo het niet afmaken en uiteindelijk besliste Michiel de partij middels een vrijpion. In de partij André Duijvesteijn – Frans Vreugdenhil kwam er een enorme druk in het centrum. Frans leek hier de beste papieren te hebben maar het kwam er niet uit. Na een truck won André een stuk en de rest was toen eenvoudig. Ook op het bord bij André v.d.Weijde tegen Karg Brunner was er spektakel.  Een opgesloten toren die maar ternauwernood op het bord kon blijven. Uiteindelijk was het de klok die die hier de partij in het voordeel van Karg besliste. Vincent Kuijvenhoven speelde tegen Peter Eering. Peter speelde na 1. e4 direct d5, en dat gaf direct zijn bedoeling weer. Alles op de aanval. Maar Vincent speelde zeer behoudend en hoewel Peter er nog twee pionnen tegenaan gooide, was het Vincent die hier het punt pakte. Peter speelde waarschijnlijk bewust zo agressief de partij moest niet te lang duren. Hij voelde zich belabberd en wilde misschien liever stoppen. De volgende dag kreeg ik al de mail  van Peter dat hij weer in het ziekenhuis ligt en voorlopig de eerstvolgende maandag afwezig is. Wij wensen ook vanaf deze kant Peter veel sterkte en een zo goed mogelijk herstel. Tijdens de partij Leen van Nieuwkerk tegen Peter de Vries was het blijkbaar feest. Peter deed Leen een loper cadeau en even later kreeg hij deze gewoon weer terug. Daarna werd het een amusante partij waarin Leen uiteindelijk een pluspion verzilverde. Jordy Zuidgeest speelde Siciliaans tegen Wim Duijvesteijn. Wim zette het bord met een simpele pionzet in vuur en vlam. Wim meende hiermee de winst naar zich tot te trekken maar Jordy vond een prachtige uitweg en won zelfs een pion. In het eindspel verraste Wim zijn tegenstander echter met een torenoffer waarna hij het punt bij kon schrijven.

De snelste partij van de avond was die tussen Ad Oomes en Frans Boers. Na een traditionele opening was de materiele stand gelijk maar de ontwikkeling van de stukken maakte groot verschil. Ad stond veel beter en al zijn stukken stonden perfect geplaatst. Natuurlijk liet hij zich dit buitenkansje niet ontgaan en schaakmat was het resultaat.

De meest opmerkelijke uitslag was deze avond was de bekerwedstrijd tussen Pieter v.d.Ende en Ronald van Etten. Een behoorlijk ratingverschil dus Pieter had 100 minuten bedenktijd en Ronald slechts 20. Ronald is best wel een snelschaker dus dat hoeft geen probleem te zijn. Maar Pieter maakte geen fouten en liet het plannen maken aan Ronald over. Die vond wel een plan maar i.p.v. een pionwinst ging zijn toren verloren. Hij gaf toen gelijk maar op. Pieter wist niet wat hem overkwam en is nu doorgedrongen tot de halve finale. Een prestatie van formaat.

 

Week 2

 

Zaterdag: Westlandse Snelschaakkampioenschap 2015                                            (door Paul Brasser)

Op zaterdag 10 januari werd de 35e editie van het Westlandse snelschaakkampioenschap (WSSK) gespeeld in de Lier. De wedstrijdleiding en voorzitterschap van dit toernooi was in handen van Paul Brasser. Er werd gespeeld met 10 minuten per persoon per partij. Met 48 deelnemers was het deelnemersveld iets kleiner dan vorig jaar (58 deelnemers). De spelers werden op sterkte ingedeeld over 4 groepen.

In de eerste groep was het tot het eind toe spannend. Maar uiteindelijk wist internationaal meester Fred Slingerland het toernooi te winnen met 10.5 punt uit 11 partijen en kon hij de wisselbeker voor de tweede keer mee naar huis nemen. Tweede werd Timon van Dijk met 10 punten.

Ook werd er nog een taart verloot onder de deelnemers die na ronde 6 niet meer dan 2 punten hadden weten te scoren. Deze taart werd gewonnen door Ruud van Heyningen uit De Lier

De tien beste Westlandse schakers hebben met dit toernooi een plaats verdiend voor het Blitztoernooi, dat op 12 september in winkelcentrum “de Tuinen” in Naaldwijk zal worden gespeeld. De top-4 van de verschillende groepen is hieronder gegeven.

Groep 1

Fred Slingerland                    10.5

Timon van Dijk                      10

Michiel van Woerden 8

Frans Pieter van der Bos        7

 

Groep 2

Douwe Pietersma                   6.5

Jan Dekker                             6          WP

Gera de Jong                          6          WP

André Duijvesteijn                 5.5       WP

 

Groep 3

Dominique Nierop                 9

Jos Bruin                                8          OR

Robert Merle                          8          OR

Jan v.d.Meer                          7

 

Groep 4

Theo Rust                               8.5

Matthijs Jansen                      7          OR

Jan Bouke Tiersma                 7          OR

Jan v.d.Maarel                        6          SB 29.5

Leo Grootscholten                 6          SB 29.2

 

 

Nieuwe koploper bij Schaakmat.

Hoewel Michiel van Woerden zijn eerste 11 partijen had gewonnen is hij nu toch geheel onverwacht naar de tweede plaats gezakt.

Michiel verloor al in de vorige ronde tegen André Duijvesteijn maar nu moest hij voor de tweede keer tegen Menno Pietersma. Michiel had de eerste onderlinge partij gewonnen dus Menno was uit op revanche. Michiel speelde nu met wit en kwam lekker uit de opening. Speelde misschien wat te afwachtend want het leek remise te worden. Maar Michiel overzag plots een schaakje waarna Menno zelfs wist te winnen. Op de ranglijst had dat grote gevolgen. Menno had ook nog wat extra punten te goed wegens een thuis gespeelde partij, i.p.v .een afzegging. En dit alles was juist voldoende voor hem om de koppositie over te nemen. Voor het eerst dus dit seizoen niet Michiel op nummertje 1. Karg Brunner speelde tegen Wim Duijvesteijn. Het werd een gesloten Siciliaan met het taaie zwarte Pe7. Wit vervolgde met het thematische, maar wellicht opportunistische g4. Daardoor kreeg Karg wel het loperpaar en dat speelt altijd lekkerder. Pas in de tijdnoodfase ging Wim een stuk verliezen en gaf toen gelijk maar op.

Ard Dekker won in zijn partij tegen Jan v.d.Ende in de opening al een pion en gaf dat voordeel niet meer uit handen. Toen er ook nog een kwaliteit in het geding was gaf Jan het op. Jan kan zich nu gaan concentreren op zijn taak op het Corustoernooi. Jan is als international arbiter daar al jaren actief. In de partij André Duijvesteijn tegen Leo Duijvesteijn kwam André iets beter uit de opening. Leo kreeg echter een ‘Spingerbombe’ op f4 en leek te gaan winnen. Maar uiteindelijk ging André wel met het punt naar huis. Jordy Zuidgeest kwam met een verrassend torenoffer tegen Jan Dekker. Jan had de keuze deze toren te pakken en mat te gaan, of te vluchten in een eeuwig schaak. Het werd dat laatste. Marcel Dijkshoorn speelde damegambiet tegen Theo v.d.Pol. Marcel ging al snel op pad met zijn dame maar dat leverde vooralsnog weinig op. Theo kwam zelfs iets beter te staan maar vergaloppeerde zich in de tijdnoodfase. Punt voor Marcel.

 

 

Week 1

 

Uitslagen Vriendenschaaktoernooi in De Lier (Oliebollentoernooi)

 

	Groep 1
	naam	club	punten
1	Jan-Willem de Jong	WSC	13
2	Marnix Hofman	WSC	11½
3	Thierry Bieger	WSC	10
4	Timon van Dijk	WSC	9½
5	Menno Pietersma	Schaakmat	9
6	Johan Voorberg	SIO	8
7	Gerben van Leeuwen	SIO	7
8	Ard Dekker	Schaakmat	6
9	Gerard Stolze	Lierse	6
10	Jan Dekker	Schaakmat	5
11	Karg Brunner	Schaakmat	5
12	Frans Vreugdenhil	Schaakmat	4½
13	Ronald van Etten	Schaakmat	4
14	Johan 't Hart	Lierse	3½
15	André Duijvesteijn	Schaakmat	3
	Groep 2
1	Dirk van Nieuwkerk	SIO	7	1	geen verlies partij
2	Sandra van den Berg	Lierse	7	2	onderling resultaat
3	Leo Duijvesteijn	Schaakmat	6½	3
4	Jan v.d. Heiden	SIO	6½	4
5	André v.d.Weijde	Schaakmat	5	5
6	Jan van Leeuwen	SIO	4½	6
7	Vincent Kuijvenhoven sr	Schaakmat	2½	7
8	Pascal van Dijk	Lierse	2½	7
9	Robert Merle	SIO	2½	7
10	Dennis van Berkel	Lierse	1½	10
	Groep 3
1	Wim Duijvesteijn	Schaakmat	7	1	onderling resultaat
2	Teun van Dijk	Lierse	7	2	onderling resultaat
3	Gera de Jong	Lierse	6½	3
4	Dick Post	Schaakmat	6	4
5	Hans Haisma	SIO	5½	5
6	Jeffrey Hofland	SIO	4	6	onderling resultaat
7	Simon van Swieten	Lierse	4	7	onderling resultaat
8	Jan Tamerus	Lierse	4	8	onderling resultaat
9	Frits v.d. Gaag	SIO	4	9	onderling resultaat
10	Jos Bruin	Schaakmat	3½	10
11	Remco Trompetter	Regina Pacis	3½	10
	Groep 4
1	Jan v.d.Ende	Schaakmat	6	1
2	Leen Prins	Schaakmat	6	2
3	Leen van Nieuwkerk	Schaakmat	5½	3
4	Peter de Vries	Schaakmat	5	4
5	Ruud van Heyningen	Lierse	4½	5
6	Gerard Buijs	Lierse	3	6
7	Wim Poot	Lierse	3	7
8	Wim de Lange	Regina Pacis	2½	8
9	Leo Grootscholten	SIO	½	9
	Groep 5
1	Marcel Dijkshoorn	Schaakmat	8½	1	geen verlies partij
2	Matthijs Jansen	Schaakmat	7	2
3	Anton Lohuis	Schaakmat	6	3	onderling resultaat
4	Klaas Millenaar	SIO	6	4	onderling resultaat
5	Ben v.d. Valk	Schaakmat	5	5
6	Nick Persoon	Lierse	4	6
7	Jan Bouke Tiersma	Schaakmat	3	7
8	Wim Kröschell	Lierse	2½	8
9	Leni v.d. Gaag	SIO	2	9
10	Leen Leerdam	Schaakmat	1	10
	Normale partij:
	Arie Koornneef	Lierse	0
	Hans Nieswaag	Lierse	1
	Rinus van Rodijnen	Lierse	1
	Piet Boekestijn	Lierse	0
	Piet de Vetten	Lierse	0
	Piet Raaphorst	Regina Pacis	1
	Rinco Happeé	Lierse	½
	Leen Lagerwerf	Lierse	½
	Rob van Kolmeschate	Lierse	0
	Co van den Berg	Lierse	1

 

 

 

Week 52

 

In de maandag vòòr de Kerst wordt bij Schaakmat altijd het Kerstschaaktoernooi gehouden. Dan worden niet alleen leden, maar ook veel oud-leden en zo mogelijk ook toekomstige leden uitgenodigd. Maar juist die oud-leden zorgen altijd voor een speciale sfeer. Er zijn deelnemers, die soms al meer dan dertig jaar oud-lid zijn en deze gelegenheid aangrijpen als een soort reünie. Het is dan ook die sfeer die deze avond altijd zo gezellig maakt. En deze keer waren er meer oud-leden dan ooit. Naast 54 snelschakers werd er ook nog een langzame partij gespeeld tussen Bertus Groot en Marijn Oomes. Hoe die partij is verlopen is niet bekend, maar dat doet er ook niet toe.

In de pauze werd weer een tombola gehouden waarin door leden meegebrachte prijzen werden verloot. Heel veel deelnemers gingen dan ook met een of meer prijzen naar huis. En dat staat nog los van de schaakprijzen want daarbij was er prijs voor iedereen. De drie deelnemers met nul punten mochten zelfs met twee prijzen naar huis. Alles onder het motto: ieder moet het naar zijn zin hebben. Jan v.d.Ende had weer voor deze schitterende prijzen gezorgd. Verder had oud-lid Bram van Loenen nog een speciaal schaakspel ingebracht. Dit werd apart verloot onder de echte liefhebbers. Die prijs kwam schitterend terecht bij Ard Dekker. Toen Ard dit spel aanpakte viel hij bijna voorover. Dat het zo zwaar was hij zelfs hij niet verwacht.

 

	Kerstwedstrijden 2014  Schaakmat
	(willekeurige groepsindeling)
		punten
1	Michiel van Woerden	7
	Paul Brasser	5,5
	Frans Vreugdenhil	5
	Frans Pieter v.d.Bos	2
	Theo van Orsouw	5
	André Duijvesteijn	3,5
	Ronald van Etten	3,5
	Jan Dekker	3
	Karg Brunner	4
	Mantred Kindt	6,5
3	Leno den Broeder	1
	Vincent Kuijvenhoven	2
	André v.d.Weijde	0,5
	Wim Duijvesteijn	2,5
10	Dick Post	2
	Jordy Zuidgeest	1,5
	Peter Eering	2
	Arco Flikweert	0,5
4	Jan v.d.Ende	2
	Jan van Paassen	1
	Jos Bruin	1,5
	Leen van Nieuwkerk	1,5
2	Joop Siepman	0,5
	Stan Lambregts	3
	Peter Behrtel	3
	Leen Prins	1,5
12	Peter de Vries	1
	Jos v.d.Knaap	1
	Michel v. Bergenhenegouwen	2,5
	Theo v.d.Pol	1,5
8	Hans Huurman	1,5
	Jan v. Nieuwkerk	1,5
	Anton Lohuis	3
	Nico Groenewegen	0
7	Frank Rijneveen	0
	Philip Koelemij	2
	Peter Penning	2
	-Leo Duijvesteijn-	2
11	Michel Onderwateer	1
	Coen Verspeek	1,5
	Steven Hiemstra	1
	Ben v.d.Valk	2,5
9	Jesse v.d.Ende	2,5
	Jaap de Haan	1,5
	Jan Bouke Tiersma	0
	Ad Oomes	2
5	Matthijs Jansen	2
	Rob Bucher	1
	Pieter. v.d.Ende	1
	John Nederpel	2
6	Leen Leerdam	0
	Kees Duijvesteijn	2
	Brandon Voskamp	1
	Wim Zandvliet	3

 

 

 

 

Week 51

 

Michiel van Woerden ging in zijn partij tegen André Duijvesteijn voor zijn 12^e overwinning op rij. Het werd een echte schuifpartij en als het zo door zou gaan zou het remise worden. Maar Michiel wilde zijn zegereeks voortzetten en offerde een pion voor meer ruimte. Maar die pion bleek uiteindelijk de doorslag te geven voor winst van een overgelukkige André. Voor de Onderlinge Competitie is het een zege, want nu is de strijd om de titel weer helemaal open.

De nummer twee, Menno Pietersma moest het opnemen tegen Ronald van Etten. Na de opening stond Ronald fantastisch. Maar het ontbrak hem aan een goed plan en daar maakte Menno dankbaar gebruik van. Hij nam het heft in handen en won.

Ard Dekker kwam goed te staan tegen André v.d.Weijde. Kwam een pion voor maar maakte enkele foutjes. De pion verspeelde hij weer en het ging van kwaad tot erger. Om nog erger te voorkomen bood Ard toen remise aan hetgeen door André werd geaccepteerd. Wim Duijvesteijn had veel moeite met Peter de Vries. Wim verbruikte veel tijd en Peter rook zijn kans, bood remise aan. Maar Wim wilde meer en speelde door. Pas toen ging Peter foutjes maken en daar maakte Wim vakkundig gebruik van.

Leen Prins kwam tegen Jaap de Haan al vrij snel een stuk voor. Daarna was de winst een kwestie van tijd.

In de partij Anton Lohuis – Jesse v.d.Ende nam Anton de partij zeer serieus. Hij gebruikte veel tijd terwijl Jesse snel speelde. Te snel bleek al gauw want het was Anton die met het punt naar huis ging. Vermeldenswaard is nog dat Jan v.d.Ende de derde plek heeft bemachtigd. Wat Jan betreft mag dit de eindstand zijn.

 

 

Week 50

 

Wie stopt Michiel van Woerden?

Tegen Leen van Nieuwkerk scoorde Michiel voor de 11^e keer op rij het volle punt. Deze keer was Leen van Nieuwkerk het slachtoffer. Leen kwam nog wel met een aanvallende opening en daardoor stond Michiel wat passief. Maar Leen creëerde daardoor wel wat zwaktes waar Michiel gebruik van kon maken. Dit leverde hem een pion op die niet meer te stoppen was. Leen Prins verraste Coen Verspeek in de opening. Dit resulteerde op de 19^e zet  tot een winnende paardvork. Anton Lohuis speelde tegen Bertus Groot. Al drie 3 keer had Bertus remise aangeboden maar Anton wilde meer. Maar na het 4^e remiseaanbod ging Anton er toch maar op in.

 

           

Week 49

 

Terwijl in een andere zaal WSC beker een 4 – 0 nederlaag leed werd voor de onderlinge competitie de 12^e ronde afgewerkt. De partij tussen Ard Dekker en Leo Duijvesteijn was een schoolvoorbeeld van een Konings-Indische aanval. Wit met aanval op de damevleugel en zwart vol op de koningsvleugel. Leo leek Ard mat te gaan zetten maar het lukte net niet. In tijdnood probeerde Leo nog ijzer met handen te breken maar dat was vechten tegen de bierkaai. Jan Dekker speelde tegen Leen van Nieuwkerk het damegambiet maar vergat te rokeren. Dat kostte hem een toren. Toen hij ook nog een verkeerd stuk pakte, gaf hij direct op. In de partij Jos Bruin – Karg Brunner kwam Jos na een Siciliaanse opening iets beter te staan. Maar toen onverwacht Karg’s dame naar de andere zijde van het bord ging, keerden de kansen. De dame van Jos raakte overbelast en dat kostte hem een stuk en later de partij. De partij tussen Pieter v.d.Ende en Bertus Groot ging lang gelijk op. Bertus bood remise aan maar Pieter zag nog kansen en speelde door. Bertus kreeg een betere stelling, maar gaf de gewonnen kwaliteit weer weg. En opnieuw bood Bertus remise aan. Maar ook nu werd er weer doorgespeeld. Een aantal zetten later bood Pieter remise aan maar nu wilde Bertus weer doorspelen. En terecht, want hij kon uiteindelijk het punt bijschrijven. In de partij Matthijs Jansen – Ad Oomes won Matthijs. Zijn commentaar was: “beide spelers heel sterk gespeeld”.

 

 

Week 48

 

Wie stopt Michiel van Woerden? Ook na de 10^e partij van Michiel van Woerden heeft hij nog steeds een 100% score. Nu was het Ard Dekker die moest buigen voor het geweld van Michiel. Toch zag het daar halverwege niet naar uit. Ard had het betere van het spel en speelde voor de winst. Maar uiteindelijk was Michiel net iets secuurder in zijn afwerking.

Runner up Karg Brunner speelde tegen Leo Duijvesteijn. Het werd een bloedstollend gevecht waarin de lopers een belangrijke rol speelden. Karg offerde een kwaliteit voor een gedekte vrijpion. De partij was te moeilijk en uiteindelijk besliste de klok in Leo’s voordeel. Direct na de partij opperden de vele toeschouwers dat deze beslist moest worden ingeleverd als “mooiste partij”. Met een sterke koningsaanval trok Peter de Vries ten strijde tegen André Duijvesteijn. Het offer op h7 kwam echter te vroeg waardoor André nog een puntendeling kon forceren. André v.d.Weijde speelde een leuke pot tegen Jan Dekker. De eerste aanval kwam van André. Het resterende toreneindspel was en bleef remise. Ad Oomes moest op dinsdag extern spelen, dus was maandag vrij. Maar hij kwam natuurlijk wel kijken en toen hij hoorde dat er voor Anton Lohuis geen partij zou zijn, wilde hij wel tegen Anton. Het werd een zeer amusante partij waarin Ad op koningsaanval ging. Het leek doorslaggevend maar Anton ging eerst buiten even een sigaretje roken. Toen hij terug kwam moest hij even zorgvuldig spelen maar gaf toen verrassend mat in twee. Pieter v.d.Ende was in zijn partij tegen Marcel Dijkshoorn helemaal gefocust op de pionnen in het centrum maar overzag een eenvoudige paardvork. Punt voor Marcel. Coen Verspeek noteerde na zijn zege op Matthijs Jansen het volgende: “Na een rommelige opening dacht zwart de boel onder druk te zetten, waardoor hij zijn loper verspeelde. Toen ging hij met z’n dame op pad, die ik ook wel leuk vond, en na 5 zetten was ze van mij. Dat was bij de 16^e zet en ik deed er nog 16 zetten over om de partij te winnen.

 

 

Week 47

 

Voor Schaakmat was het een speciale avond. Voor her eerst sinds 20 jaar deden ze weer mee aan het bekerkampioenschap van de Haagse Schaakbond. Ooit was Schaakmat winnaar van deze trofee maar na het samengaan met WSC mocht alleen WSC mee spelen. Maar een nieuwe uitleg van de reglementen geeft ook Schaakmat (en ook Sio) het recht om mee te doen. Volgens loting moesten we tegen DD. Dit team kwam twee jaar geleden nog tot de finale, dus maak je borst maar nat. Vol goede moed begonnen we aan de wedstrijd. Het gemiddelde ratingverschil bleek bijna 200 punten in ons nadeel  te zijn. Maar dan heb je ook niets te verliezen. Jan Dekker gaf op bord 4 wel het goede voorbeeld. Hij won een kwaliteit. Die moest hij later wel weer inleveren maar hield wel een pion voorsprong. Ook die pion ging er af, maar daarmee nam zijn tegenstander een te groot risico, waarna Jan fraai tot winst kwam. Aan bord 1 kwam Leo Duijvesteijn  slecht uit de opening en een nederlaag leek aanstaande. Maar Leo kon alle dreigingen net keepen en na heel veel zetten werd er een puntendeling uit het vuur gesleept. André Duijvesteijn speelde aan het 2e bord met wit het damegambiet. Hij bereikte een licht overwicht. Na een grote ruil van stukken stond André een fractie beter. Maar door remise te accepteren werd de stand 2-1.

Ronald van Etten, aan bord 3, moest nu op remise spelen. In hevige tijdnood vond hij de winnende zetten. Maar met het oog op de klok, en op de wedstrijd, bood hij remise aan. Zijn tegenstander nam dit graag aan, maar de winst was voor Schaakmat. Met deze overwinning gaat Schaakmat door naar de volgende ronde en zal daar WSC treffen.

 

            1          Jan Joost Lindner (2084)       - Leo Duijvesteijn(1819)                    remise

            2          André Duijvesteijn (1771)     - P. Smeele (1921)                             remise

            3          L. v.d.Sluijs (1854)                - Ronald van Etten (1672)                 remise

            4          Jan Dekker (1670)                  - W. Vink (1824)                               1 - 0

 

Voor de onderlinge competitie speelde Leen van Nieuwkerk met wit tegen Wim Duijvesteijn. In een Siciliaanse partij bracht hij een fraai stukoffer. Wim dreigde daarop met een matcombinatie, maar Leen trapte daar niet in. Met een kwaliteit minder hoopte Wim nog lang op remise, maar tevergeefs. Ad Oomes speelde tegen Leen Prins een uit 1830 stammende opening, n.l. de nijlpaardopening. Leen kwam een kwaliteit plus pion voor en dacht dat de buit al binnen was. Maar de nijlpaard tastte toe. En Leen stond mat. Bij de partij Matthijs Jansen – Pieter v.d.Ende kwam er een vreemde opening op het bord. Tot in het middenspel was er weinig aan de hand. Maar toen Matthijs zijn paard zag verdampen was het pleit snel beslist.

Dan was er ook nog een bekerpartij. Jan Bouke Tiersma speelde tegen André v.d.Weijde. Op grond van ratingverschil had Jan Bouke 5 keer zo veel tijd ter beschikking. Toch kwam André een pionnetje voor. Meestal maakt een pionnetje niet zo veel uit maar toen alle stukken werden geruild was dat ene pionnetje goed voor een dame. En natuurlijk de winst.

 

 

Week 46

 

Luid applaus was er bij Schaakmat toen Michiel van Woerden de zaal binnen kwam. Michiel was dit weekend algeheel kampioen geworden van de Haagse Schaakbond en dat was zo’n applaus zeker waard. Maar nu stond hij weer voor een nieuwe uitdaging. Hij moest het opnemen tegen Leo Duijvesteijn en zelfs voor een Haags kampioen is dat nog geen makkie. Zo bleek ook deze keer dat Leo het betere van het spel had. Leo kreeg een sterk gedekt paard op d6 en Michiel besloot zijn toren te ruilen voor dit paard. Daarna ging Leo vol op de winst spelen maar dat was niet zo verstandig. In de slotfase kwam de geslepenheid van Michiel boven drijven en dat betekende zijn 8e achtereenvolgende overwinning. Op bord 2 speelde Menno Pietersma tegen Jan Dekker. Maar Jan speelde de opening niet nauwkeurig en moest al snel proberen nog tegenspel te krijgen, maar dit lukte niet meer. 

Ard Dekker speelde met zwart tegen Jordy Zuidgeest. Ard won in de opening eerst een pion en daarna nog twee. Maar omdat het geïsoleerde dubbelpionnen betrof was het toch lastig manoeuvreren maar de winst kon niet uitblijven. Peter Eering verloor in zijn partij tegen Jan v.d.Ende al snel een kwaliteit. Het kostte Jan wel veel tijd maar de winst was verzekerd. Hoewel Jesse met wit tegen zijn vader mocht spelen was het voor beiden letterlijk een thuiswedstrijd. De partij werd in Hoek van Holland gespeeld. Jesse opende met e4 en er ontwikkelde zich een vierpaardenopening. Al vrij snel verslikte vader Pieter zich en kwam een paard achter. Het bleef nog even redelijk in evenwicht, maar tenslotte wist Jesse toch het voordeel uit te buiten en een vol punt binnen te slepen. De meest verrassende uitslag zien we in de partij tussen Jan Bouke Tiersma en Theo v.d.Pol. Er ontwikkelt zich al snel een strijd om de langste zwarte diagonaal. De zwarte dame trekt ten strijde, maar moet onverrichter

 zaken weer terug wegens penningen. Ook een paard offeren voor twee pionnen blijkt vandaag niet Theo's beste optie. Jan Bouke zag nog net op tijd dat
een lopervork met schaak stukwinst voorkomt. Als in de tijdnoodfase opeens zwarts toren ongedekt aangevallen staat, is wits winst met ook nog met een mooi matbeeld vanwege al de mee functionerende witte schaakhoutjes niet meer te voorkomen,
waardoor het punt nog voor Theo 's vlag valt, aan Jan Bouke toekomt.

 

 

Week 45

 

Terwijl deze week drie HSB teams moesten aantreden werd er toch ook nog onderling geschaakt. Aan het eerste bord had koploper Michiel van Woerden niet zo’n moeilijke avond. Zijn tegenstander Peter de Vries was na zet één al uit zijn voorbereiding. Michiel kreeg een sterk paard op e5 dat later d.m.v. een aftrekschaak de zwarte dame won. Op bord twee speelde Wim Duijvesteijn tegen Karg Brunner. De Siciliaan die op het bord kwam was bepaald niet vlekkeloos. Wim zocht de genadeklap maar kon die niet vinden en misschien was die er ook wel niet. Daardoor bleef het een gevecht tot het einde waarin Karg uiteindelijk de winst naar zich toe trok. In de partij Ronald van Etten – Kees Flikweert kwam de Hollandse opening op het bord. Ronald koos voor de meest agressieve variant waardoor juist de vrede snel werd getekend. In de partij Theo v.d.Pol – Aad Bom speelde Aad iets te afwachtend. Theo kreeg actieve stukken in het centrum. Aad probeerde toen met een stukoffer de aanval te krijgen met een indirecte matdreiging. Maar dat feest ging niet door. Toen er nog een stuk verdampte gaf Aad het op. In de partij Pieter v.d.Ende – Leen Prins wilde Pieter het koningsgambiet spelen. Maar Leen dacht daar anders over. Hij won een pion en zette de witte loper vast. Dat bleek uiteindelijk genoeg voor de winst.

 

 

Week 44

 

Op bord 1 speelde Michiel van Woerden tegen André v.d.Weijde. Na de opening ruilde André de dames af maar hij kreeg wel een dubbelpion Het was voor Michiel lastig om hier gebruik van te maken, maar via een pionoffer kreeg hij ruimte en de winst. Frans Vreugdenhil speelde tegen Jordy Zuidgeest. Zoals gebruikelijk kwam Frans behoorlijk laat aan het bord en moest het met minder bedenktijd doen. Voor Jordy gaf dat extra inspiratie en ging er ook extra voor zitten. Hij deed positionele zetten waar ook tactische dreigingen vanuit gingen. Het was wel het soort spel dat Frans graag speelt maar nu moest hij toch het onderspit delven. Alle lof ging naar Jordy. Rob van Lom had tegen Leo Duijvesteijn zijn dag niet. Een foutje in de opening was hem uiteindelijk fataal.

In de partij André Duijvesteijn – Peter Eering kwam een onbekende opening op het bord. Ondanks dat hij met zwart speelde was het toch Peter die de aanval zocht. Tot verstoring van het evenwicht kwam het evenwel niet en toen er een grote stukkenruil aan zat te komen werd de vrede getekend. Ronald van Etten kwam in zijn partij tegen Wim Duijvesteijn goed uit de opening, maar Wim trok ten aanval. Dit verzwakte wel weer zijn koningsstelling en daarom kon Ronald de aanval overnemen. Dit leverde hem een stuk op. Het was nog wel even heel nauwkeurig manoeuvreren maar de winst ging naar hem. Koploper Menno Pietersma speelde tegen Jan v.d.Ende.  Maar Jan had zijn dag niet en ging snel ten onder. Bertus Groot zou het zwaar krijgen want hij speelde tegen oud-kampioen Ard Dekker. Ard kreeg ook ruimtevoordeel door een pion in het centrum. Ard won later ook een pion. Toch duurde het nog 2,5 uur voordat Bertus moest opgeven. Matthijs Jansen won tegen Jaap de Haan. Het meest opvallende van die partij was de matzet, die heel onverwacht op het bord kwam. Karg Brunner speelde tegen Leen van Nieuwkerk Spaans. Na een onnauwkeurige zet van Leen kon Karg met Pxf7 een mooi schijnoffer plegen. Leens stelling was daarna eigenlijk een ruïne en na 24 zetten kon hij opgeven.

 

 

Week 43

 

Deze week op bord 1 de partij Menno Pietersma – Leo Duijvesteijn. Na de opening had Menno wat meer ruimte maar na een pionoffer van Leo werd het een heksenketel. Met nog weinig tijd op de klok raakte Leo uiteindelijk het spoor bijster waardoor Menno toch het punt pakte. Jos Bruin zag in zijn partij tegen Jan Dekker een kleinigheid over het hoofd. Dat kostte hem een stuk, en natuurlijk ook de partij. Theo van der Pol moest het opnemen tegen een nieuw lid. Dat nieuwe lid was Karg Brunner. Voormalig KNSB speler. Het werd een mooie partij met dreigingen over en weer. Na het verkrijgen van een open lijn kreeg Karg het initiatief. Maar hij moest nog heel hard werken om uiteindelijk het punt binnen te halen. In de partij tussen Leen Prins en Matthijs Jansen kwamen beiden goed uit de opening. Op de 15^e zet verloor Matthijs een pion maar Leen’s zwarte loper kwam klem te staan. Pas na het tweede foutje van Matthijs ging het punt naar Leen. Dat waren de partijverslagen die zijn binnengekomen.

 

 

Week 42

 

Terwijl WSC 4 zwaar klop kreeg van het Delftse DCSV werden er voor de onderlinge competitie zware partijen gespeeld. Koploper Michiel van Woerden moest het opnemen tegen Ronald van Etten. Ronald zette de partij superscherp op want daarin ligt normaal gesproken zijn kracht. Hij offerde een stuk voor twee pionnen. Maar daarmee lag ook zijn koningsstelling open en Michiel wandelde zo naar binnen en kon daar het punt oprapen. In de partij Menno Pietersma tegen Ard Dekker offerde Menno een pion voor meer ruimte. Maar toen Ard even later wat al te enthousiast ging afruilen kreeg Menno druk op de stelling via een sterk paard. Uiteindelijk bezweek Ard onder deze druk. Wim Duijvesteijn speelde tegen Rob van Lom.  Ook Wim kreeg een sterk paard. Toen hij met zijn randpion kon doorstoten was de winst verzekerd. Daarmee is Wim nu op de tweede plaats gekomen.

In de partij Kees Flikweert tegen André Duijvesteijn meende André agressief te moeten spelen. Maar hij speelde tegen de vijfvoudige oud-clubkampioen en die weet wel wat verdedigen is. Toen André’s aanval niet door sloeg stond Kees duidelijk beter. Maar Kees nam ook met remise wel genoegen. Een hevige strijd was er te beleven op het bord van Aad Bom en Leen Prins. Uiteindelijk was Aad Bom het meest gelukkig met de puntendeling. In de partij Pieter v.d.Ende tegen Theo v.d.Pol opende Pieter Engels, Staunton. Thuis had hij iets speciaals opgezocht en lange tijd ging het gelijk op. Maar Pieter moest wel met zijn koning naar het centrum en dat is altijd gevaarlijk. Er dreigden vervelende paardvorken en uiteindelijk gaf hij een toren weg. Matthijs Jansen speelde tegen Marijn Oomes een uitdagende en interessante partij tot het einde toe. Met remise tot besluit. De partij Jesse v.d.Ende tegen Jan Bouke Tiersma kwam Jan Bouke met een tegenaanval en zette Jesse zo maar mat.

 

 

 

Week 41

 

In deze week speelden twee WSC-teams tegen elkaar. Het was WSC 6 tegen WSC 7. Allemaal vrienden dus en dit was wel de meest ontspannen bondswedstrijd die we ooit speelden. Maar voor de partijen zelf maakte het niet uit. Er werd zeer serieus geschaakt en heel lang was nog niet te voorspellen wie hier als winnaar uit de bus zou komen. Maar uiteindelijk was het toch WSC 6 die met 4 – 2 aan het langste eind trok. Zie het uitgebreider verslag van Jan v.d.Ende op de site.(later deze week)

In de onderlinge competitie speelde Rob van Lom tegen koploper Michiel van Woerden. Rob offerde na de opening niet minder dan twee pionnen. Hij kreeg goede kansen maar kon niet voldoende los komen en uiteindelijk gaven de twee verbonden vrijpionnen van Michiel de doorslag. Op bord twee speelde Ard Dekker tegen Jos Bruin. Ard was jarig deze dag en trakteerde alle schakers op schaakkoekjes. Op die koekjes een chocoladefiguur in de vorm van een schaakstuk. Jos mocht als eerst kiezen en koos voor een dame. Die kan ik nog hard genoeg nodig hebben zal hij gedacht hebben. In de partij offerde Ard zijn echte (schaak)dame. Twee torens kreeg hij er voor terug. Zo’n ruil is vaak dubieus, maar in dit geval had Ard het goed ingeschat. Zijn torens waren superieur.

In de partij André Duijvesteijn – Menno Pietersma bleef na een Hollandse opening de partij lang in evenwicht. Een blunder van André maakte een eind aan de partij. Jan Dekker speelde tegen Jordy Zuidgeest. Jordy verloor een kwaliteit maar Jan wilde meer. Door zijn kwaliteit terug te offeren dacht hij op winst te komen maar dat zat er niet echt in. Na een spannend slot werd het remise. André v.d.Weijde speelde met zwart tegen Wim Duijvesteijn een vreemde Siciliaanse opening. Wim kwam in tijdnood en bood remise aan. Maar André wilde meer. Maar even later verkeerde juist hij in hectische tijdnood en daar pakte Wim de winst. In de partij Vincent Kuijvenhoven – Frans Vreugdenhil stond alles muurvast. Vincent had alleen een slechte loper maar verder was er niets aan de hand. Maar toen werden alle stukken geruild, behalve die loper. En de loper was niet meer dan een veredelde pion. Dus de winst ging naar Frans. Leen van Nieuwkerk won voor het eerst in zijn leven van Peter Eering. Beiden hadden een koningsaanval maar die van Leen sloeg door. In de partij Matthijs Jansen – Jesse v.d.Ende leek Matthijs de winst voor het grijpen te hebben. Maar Jesse kreeg nog een kans en greep die met beide handen. Zijn eerste overwinning dit seizoen.

 

Hier het beloofde wedstrijdverslag van wedstrijdleider Jan v.d.Ende

WSC 7 – WSC 6     2  - 4

In de vierde klasse zijn twee teams van WSC vertegenwoordigd. Het is dan logisch dat die twee teams in de eerste ronde van het nieuwe seizoen tegen elkaar ingedeeld worden. Het werd WSC 7 tegen WSC 6. Dat betekende een uitwedstrijd voor WSC 6 in de Ontmoetingskerk. Hierdoor vergiste een enkele speler van WSC 6 zich in de kleur waarmee hij moest spelen. “Maar we spelen toch thuis? Waarom heb ik dan zwart op bord twee?” Omdat je toch uit speelt! Toen Bertus hoorde dat hij tegen plaatsgenoot Theo moest spelen deed hij de volgende uitspraak: “Nou, dan hadden we net zo goed thuis kunnen spelen!” Ja, dat is zo Bertus, maar dat moet je niet te vaak doen, want anders kan niemand van je mooie spel genieten! Want de overwinning tegen Leen van Nieuwkerk de vorige week was grote klasse!

Natuurlijk was WSC 6 favoriet voor de overwinning, maar ze hebben het niet cadeau gekregen. Kees moest tegen Marijn een eerder verkregen materiële voorsprong uit handen geven met remise als gevolg. Leen bond Ad aan zijn zegekar en Theo won via een vernietigende koningsaanval van Bertus. Jos bracht WSC 7 weer in de race via een knappe overwinning op Arie. Frans kon beide teams net niet op gelijke hoogte brengen. Hij scoorde een dikke plus-remise tegen Peter, die hiermee goed weg kwam. Stand 2-3 met nog één partij aan de gang. Michel zocht naar eeuwig schaak tegen Jan Bouke, meer zou er niet in zitten. Maar door nauwkeurig manoeuvreren kon Jan Bouke uit het schaak lopen en de partij via mat nog een mooi einde geven. Eindstand 2-4 voor WSC 6, maar WSC 7 gaat echt zijn punten nog wel pakken!

 

2014-10-06
	WSC 7	1224	-	WSC 6	1453	2		-	4
1	M. Oomes	1267	-	C.L. Flikweert	1585	½		-	½
2	A.N.G. Groot	1349	-	T. van der Pol	1521	0		-	1
3	A. Oomes	1110	-	L. Prins	1467	0		-	1
4	J.C.M. van der Knaap	1194	-	A. v/d Kruk	1460	1		-	0
5	M. Onderwater	1171	-	J.B. Tiersma	1275	0		-	1
6	F.J. Boers	1250	-	P. de Vries	1408	½		-	½

 

 

Week 40

 

Op deze avond was de eerste HSB wedstrijd van het seizoen. (lees daarvoor het verslag op de WSC-site) Toch was het geen rustige avond. Onze Terebintzaal zat goed vol en zeker zo aan het begin van het seizoen zijn alle partijen belangrijk. Enkele overwinningen aan het begin geven altijd een goed gevoel en direct een mooie plaats op de ranglijst. We hebben geprobeerd ons Keizersysteem op de normale wijze z’n werk te laten doen. Maar reeds na de derde ronde bleek dat het toch niet echt werkt. Zo stond Ad Oomes op nummertje 5 de kampioen op 22. Dat kon echt niet want dan is ook de indeling, die er op volgt, niet werkbaar. Vandaar dat nu alsnog, evenals vorige jaren, extra startpunten zijn ingevoerd. Die extra startpunten verdwijnen geleidelijk weer, zodat er na maximaal tien weken een reële ranglijst is.

De volgende verslagen zijn binnengekomen: In de partij Ronald van Etten – Peter Eering ging Peter direct in de aanval. Dit ging echter ten koste van zijn ontwikkeling terwijl Ronald zich met elke zet beter ontwikkelde. Zodra de gelegenheid zich voor deed nam Ronald de aanval over. Al zijn stukken deden daaraan mee wat resulteerde in damewinst en Peter gaf direct op. In de partij Vincent Kuijvenhoven – Matthijs Jansen kwam een degelijke opening op het bord. Maar in het middenspel overzag Matthijs een paardvork. Het resterende eindspel was simpel voor Vincent. In de partij Peter de Vries – Jan v.d.Ende kwam een scherpe opening op het bord. Na het middenspel bleek echter dat Jan 2 stukken voor stond. Het duurde evenwel nog wel een tijdje eer dat Peter Jan feliciteerde. Maar toen stond hij ook al mat. Jesse v.d.Ende speelde een goede partij tegen Ad Oomes. In het eindspel maakte hij echter een klein foutje waardoor Ad kon promoveren. Toen was het snel bekeken voor Jesse.

 

 

Week 39

 

Op deze eerste volledige ronde vroeg Bertus Groot het woord. Hij onthulde dat hij deze dag precies 50 jaar getrouwd was. Hij had het in familieverband al een dag eerder gevierd zodat hij toch gewoon kon komen schaken. Hij bood alle leden een consumptie aan hetgeen met luid applaus werd begroet. In zijn partij tegen Jordy Zuidgeest kwam hij aanvankelijk een pion achter. Maar zijn stukken waren veel actiever. Met elke zet kwam hij beter te staan. De op papier veel sterkere Jordy zag dat ook en bood snel remise aan, hetgeen Bertus natuurlijk accepteerde.

Maar de meeste ogen waren gericht op de twee matadoren, Menno Pietersma en Michiel van Woerden. Menno had vorig jaar de titel van Michiel overgenomen en nu was Michiel extra gebrand op een goed resultaat. Zij speelden tegen elkaar en Menno kreeg met wit goed spel. Maar na flink manoeuvreren kreeg Michiel 2 sterke lopers in het centrum. Hiermee maakte hij het Menno zo moeilijk dat de ene na de andere pion de doos in ging. Teleurgesteld gaf Menno het toen op.

De partij Frans Vreugdenhil – Rob van Lom was een koningsgambiet. Een schitterende partij waarin Frans gewonnen kwam te staan. Helaas gaf hij in tijdnood zijn dame weg. Zelfs daarna had hij nog kansen maar moest toch capituleren.

Ook een gambiet tussen André en vader Wim Duijvesteijn, nu een damegambiet. André kreeg het initiatief en dat leverde hem een paard op. Hij zag evenwel niet dat zijn paard heel gevaarlijk stond en zijn schrik was groot toen Wim dit gewoon sloeg. Pas toen zag hij dat hij mat zou gaan als hij zou terugslaan. André wist een mat nog fraai te voorkomen maar zijn eindspel was verloren.

De partij tussen André v.d.Weijde en Ronald van Etten was een leuke aanvalspartij. Uiteindelijk resteerde een toreneindspel dat totaal remise was. Leen van Nieuwkerk overzag in zijn partij tegen Leo Duijvesteijn een paardoffer. Daarmee sloeg de vlam in de pan en het punt ging naar Leo. De partij tussen Jan v.d. Ende en Ard Dekker opende onregelmatig. Ard kwam een tikkeltje beter te staan, maar dat was te weinig om een puntendeling te voorkomen. In de partij Leen Prins – Peter Eering verloor Peter al snel een kwaliteit. Later ging het toch nog mis voor hem toen hij een stuk verloor en ook de partij. De partij Coen Verspeek tegen Ad Oomes werd zoals gebruikelijk een scherpe partij. Dit keer zag Coen mat in één over het hoofd en liep daarna zelf mat.

 

Week 38

 

Verslag van Douwe Pietersma

Op maandag 15 september vond de jaarlijkse massakamp tussen DSC en Westlandse schakers plaats, in Delft. Alle verenigingen waren vertegenwoordigd: Lierse SV, SIO, Regina Pacis en Schaakmat hadden samen gezorgd voor 21 schakers. Aangevuld met een Westlandse thuisschaker kwam de Westlandse vertegenwoordiging uit op 22. Omdat de belangstelling vanuit DSC groot was werd en aantal Delftenaren ingedeeld bij het Westland.

Iets na achten startte de strijd op 31 borden. Het eerste punt was voor het Westland. De daarop volgende uitslagen hielden beide teams min of meer in evenwicht. Maar ondanks dat op alle borden de spelers elkaar qua sterkte nauwelijks ontliepen kon DSC toch een voorsprong van een punt of 5 pakken. Dit bleef zo tot de laatste partij eindigde en DSC derhalve won met 18 tegen 13. Een uitstekende revanche voor hun nederlaag uit het vorige seizoen. Na 23 van zulke wedstrijden is de totaal score 17-6 voor DSC.

Tenslotte bleef het nog tot het einde (Ca 1:00AM) gezellig aan de bar.

De uitslagen:

 

1	Gert Legemaat	2176	-	Menno Pietersma	2191	1-0
2	Bob Voogt	2105	-	Michiel van Woerden	2106	0-1
3	Ted Barendse	2104	-	Evert van den Hooven	2015	0-1
4	Richard Oranje	2029	-	Frans Vreugdenhil	1974	0-1
5	Jaap Flohil	1994	-	Rob van Lom	1904	1-0
6	Kees van der Meer	1976	-	Dirk van Nieuwkerk	1806	1-0
7	Pieter Goossens	1905	-	Martin Verolme	1805	½-½
8	Rob Smits	1759	-	Gerben van Leeuwen	1792	1-0
9	Arnt Veenstra	1747	-	Jouke van Gosliga	1786	0-1
10	Corniel Nobel	1701	-	André Duijvesteijn	1771	1-0
11	Sofia Blanter	1692	-	Wim Duijvesteijn	1750	1-0
12	Simon Broos	1684	-	Jaco Brandsen	1750	1-0
13	Kees Korving	1679	-	Jan van der Heiden	1741	1-0R
14	Coen Leentvaar	1652	-	André van der Weijde	1690	0-1
15	Gerard Bilars	1619	-	Ronald van Etten	1672	1-0
16	Vashis Sukul	1600	-	Douwe Pietersma	1648	0-1
17	Rene Weerts	1570	-	Leen van Nieuwkerk	1632	1-0
18	Rene Poots	1543	-	Jan van den Ende	1625	0-1
19	Roel Visser	1540	-	Anja Valstar	1574	½-½
20	Simon Dirkse	1464	-	Cock Hazeu	1570	1-0
21	Lito van Reede	1459	-	Remco Trompetter	1557	½-½
22	Jesse Mulderij	1400	-	Leen Prins	1467	½-½
23	Ferdinand Schreuder	1350	-	Arie van der Kruk	1460	0-1
24	Leo Zuijdgeest	1307	-	Andre Bruinink	1350	1-0
25	Igor Korpershoek	1300	-	Ernst Hanewald	1288	0-1
26	Jan Torenstra	1262	-	Jan Bouke Tiersma	1275	1-0
27	Tom Laeven	1250	-	Aram Hassan	1250	1-0
28	Michael Stoops	1053	-	Ad Oomes	1110	1-0
29	Mark Breton	1515	-	Dick Post	1531	1-0
30	Herman Zonderland	1400	-	Reinaldo Astudillo	1400	0-1
31	João Barbosa	1400	-	Koen Tan	1600	0-1

 

 

Op de site van DSC:

Informatie

De jaarlijkse massakamp tussen DSC en de sterkste schakers van de gezamenlijke Westlandse verenigingen is een gebeurtenis die niet meer weg te denken is uit het begin van het seizoen. Al sinds 1991 wordt deze wedstrijd georganiseerd; het ene jaar in Delft, het volgende jaar in het Westland.

De wedstrijd is zowel in Delft als in het Westland populair. Er is natuurlijk rivaliteit (uiteraard staat DSC voor), maar het is vooral een uitermate gezellige avond.
De eerste zes tweekampen werden alle gewonnen door DSC (6-0). De zes daarna waren in evenwicht: 3-3, het derde sextet werd door DSC met 4-2 gewonnen. In het vierde sextet staat het nu dus 3-0.

Dat de massakamp geliefd is komt onder andere tot uitdrukking in het aantal deelnemers. Beide kampen leveren elk jaarlijks boven de 30 deelnemers. Daarmee is het een van de grootste zo niet het grootste massakamp van Nederland. En dat al sinds 1991.

 

Bij Schaakmat werden er ook nog 7 partijen gespeeld en zo in de eerste ronde was voorzichtigheid troef. In de meeste partijen werd vrij snel de vrede getekend. Alleen Bertus Groot, Jos v.d.Knaap en Coen Verspeek kwamen tot winst. Vooral voor Coen kwam de winst wel heel verrassend. Hij had zich al lang neergelegd bij een nederlaag totdat zijn tegenstander hem ineens een dame cadeau deed. 

 

Week 37

 

 

Schaakmat schaakt weer

 

De eerste schaakwedstrijden van het seizoen zitten er weer op. Na een korte ledenvergadering werd de eerste ronde van de bekercompetitie afgewerkt. Voor iedereen altijd spannend want de sterkste speler krijgt de minste bedenktijd. Hierdoor heeft ook de minder sterke schaker een kans om te winnen. Maar op deze dag was het steeds de sterkste schaker die met de winst ging strijken. Nergens kwam er iemand echt in tijdnood.

De verrassing van de avond was eigenlijk de overwinning van André Duijvesteijn op Jan Dekker. Twee schakers die al eerder deze beker mee naar huis hebben kunnen nemen. De verrassing was hier eigenlijk dat het pleit hier al snel was beslecht. André naar de volgende ronde

 

Leen van Nieuwkerk              - Peter de Vries                      1 – 0

Leen Prins                              - Ronald van Etten                 0 – 1

André Duijvesteijn                 - Jan Dekker                           1 – 0

Leo Duijvesteijn                     - Vincent Kuijvenhoven         1 – 0

Michel Onderwater                - Wim Duijvesteijn                 0 – 1

Rob van Lom                         - Jos Bruin                              1 – 0

Ad Oomes                              - André v.d.Weijde                0 – 1

Theo v.d.Pol                           - Jesse v,d,Ende                     1 – 0

Pieter v.d.Ende                      - Bertus Groot                        1 – 0

 

Enkele personen hebben de eerste ronde niet gespeeld maar hebben wel te kennen gegeven mee te willen doen aan de bekercompetitie.

Dit zijn Menno Pietersma, Jan Bouke Tiersma en Ard Dekker.

Er zijn nu 9 winnaars en drie personen nog niet gespeeld. Om zo snel mogelijk op een ideaal aantal uit te komen komt er een tussenronde. In die tussenronde komen er zo veel partijen dat er daarna nog 8 overblijven. De loting daarvan volgt binnenkort.

 

Omdat er wat problemen zijn met het op de site zetten van een en ander kan het zijn dat dit verslag nog even als enige op de site te zien is. (bij de senioren)

Komende week (15 sept.) schaken veel Schaakmatters in Delft voor de vriendschappelijke wedstrijd. De schakers die in Naaldwijk komen worden ter plekke ingedeeld voor de 1^e ronde.